หน้าส่วนตัว
วันเวลาที่ล่วงผ่านเลยไป
ยังอีกไกลกว่าจะถึงซึ่งจุดหมาย
เก็บน้ำตาระหว่างทางที่เรียงราย
ให้กลับกลายเป็นบทเรียนนักเดินทาง
เก็บรอยช้ำขูดข่วนล้วนด้วยหนาม
ที่คอยตำสองฟากที่ถากถาง
บรรจงเช็ดรอยเลือดให้เหือดจาง
ชะโลมล้างด้วยรักจากคนไกล
แม้วันนี้เหนื่อยนักจงพักก่อน
ล้มตัวนอนเก็บฝันอันสดใส
วันพรุ่งนี้จะเข้มแข็งด้วยแรงใจ
ก้าวต่อไปให้ถึงซึ่งปลายทาง
1008
1
0
