วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
โลกจะเปลี่ยน เพียงใด ก็ไม่แปลก
ฟ้าจะแยก ชัดเจน เป็นกี่สี
ดินจะล่ม ถล่มสิ้น ไร้ชิ้นดี
ฉันไม่มี ทีท่า ว่าหวาดกลัว
แม้กายเธอ จะเปลี่ยนไหม ฉันไม่ห่วง
ผมจะร่วง หล่นหาย ไปจากหัว
ผิวจะย่น ก็ตาม ทั้งลำตัว
ใจที่ชัวร์ ก็ไม่เคย คิดเฉยชา
โลกจะหมุน ช้าลง หรือเร็วขึ้น
เราจะยืน เคียงกัน สู้ปัญหา
ขออย่างเดียว อย่าเปลี่ยนไป คือสายตา
อย่าเข่นฆ่า ด้วยการ ตัดสายใย
โลกจะเปลี่ยน เพียงใด ก็ไม่แปลก
แต่สิ่งแรก ที่ทำฉัน ให้หวั่นไหว
คือสายตา ของคนรัก หากเปลี่ยนไป
โลกทั้งใบ ฉันคงแหลก แตกทลาย
16 มีนาคม 2548
988
12
0
หน้าส่วนตัว
