สุดท้ายก็ลงเอย ขอโทษที่ปล่อยปะละเลยแบบนี้ ความเหงา+ความคิดถึงที่เคยดีๆ เป็นอยู่อย่างนี้เรื่อยๆไป ยังอยู่กับวันเวลาเก่าๆ ยังคงคิดถึงวันของเราวันนั้น ยืนเดินย่ำ *กับวันเวลาเบาๆ วันเวลาที่ความเหงามันเดินตาม สุดท้ายไม่เหลือใคร บ่นพร่ำกับใจที่เหนื่อยล้า มีเพียงคืนวันเก่าๆมาเป็นลวงตา สมแล้วกันคนไม่เห็นค่า...เธอ
1012
1
0
หน้าส่วนตัว
