แผ่วผ่าว... ความรักพราวพร่างพรมห่มใจฉัน อาจเบาบางแต่เนิ่นนานผ่านคืนวัน แหละจักเป็นเช่นนั้นนิรันดร์ไป ความรัก.. ยังระบัดพลิ้วอยู่เธอรู้ไหม แม้กายห่างไม่คลายห่วงยอดดวงใจ บนเส้นทางห่างไกล..เราใกล้กัน ล่องลอย.. ฉันปลดปล่อยหัวใจไปตามฝัน ไม่ยึดเหนี่ยวเกี่ยวใดให้ผูกพัน อิสระ.. กับคืนวันที่ผ่านเลย เงียบงำ.. ทุกอารมณ์ดื่มด่ำมิพร่ำเผย ตราบเรายังอวลอุ่นในคุ้นเคย แม้มิเอ่ย.. หากสดับคงรับรู้ คิดถึง.. ครวญคะนึงตามที่จิตมีสิทธิ์อยู่ ลองหลับตาฟังเสียงใจคนไกลดู ก็จะรู้ยังแผ่วหวานเช่นผ่านมา