ภุมริน
หากว่าใครไหนตามถวงถามฉัน
ว่ารักนั้นมีนักสักเพียงไหน
คำตอบมีที่ฉันพลันบอกไป
คือขอให้เทียบกับนับเม็ดทราย
หากถามจิต"คิดถึง"ซึ่งอยากรู้
ว่ามีอยู่เท่าไรที่ใจหมาย
ตอบทันทีเช่นกันมันมากมาย
เหมือนลมหายใจฉันที่มันมี
จะเจ็บมากแค่ไหนเธอไกลห่าง
หากเธอจางจากฉันพลันหลบหนี
หากคนถามปัญหามาอย่างนี้
ในฤดีของฉันนั้นเช่นไร
คงจะบอกออกปากว่ายากนัก
ยากจะหักห้ามจิตปิดร้องไห้
น้ำตาฉันคงร่วงหนักหน่วงไง
เหมือนฝนได้หล่นฟ้าลงมาดิน
จึงอยากเผยเอ่ยออกบอกให้รู้
เธอคือผู้ที่ฉันนั้นถวิล
ในโลกนี้มีเธอเสมอจินต์
คงแดดิ้นหากขาดปราศจากเธอ
ขอจงอย่าลาจากอย่าพรากหนี
ฟ้าเปลี่ยนสีแปรไปได้เสมอ
แต่ใจฉันมั่นค
1143
1
0
หน้าส่วนตัว
