เจ้าเอี้ยงเลาะเกาะมาบนหน้าควาย ยกปีกซ้ายกระพือสั่นพลันแลเห็น เห็บตัวนิดติดหนังฝังเลือดเย็น มิอาจเร้นหลบปากกระชากมา ปล่อยควายหนุ่มกรุ้มกริ่มนอนยิ้มเคี้ยว เลิกเหลือบเหลียวแลดูหมู่ปักษา ด้วยเป็นเพื่อนเยือนกันทุกวันมา สุขอุราเรื่อยไปไร้กังวล คือชีวิตลิขิตไว้ให้ช่วยกัน มิตรภาพนั้นเห็นได้ในทุกหน เอี้ยงช่วยควายหมายหาภักษาตน กระบือพ้นภัยแมงแย่งเลือดกิน หวังพวกเราเข้าใจในผองเพื่อน อย่าแชเชือนช่วยกันพลันถวิล รักเพื่อนพี่ที่เห็นเป็นอาจิณ ไม่สูญสิ้นมิตรภาพตราบนิรันดร์