ผู้หญิงสีม่วง
โหยหาบางสิ่งบางอย่าง..
มาเติมเต็มช่องว่าง..ที่ขาดหาย
เดือนปีที่เลยผ่าน..ยิ่งต้องการมากมาย
เพราะรู้สึกเดียวดาย..ในโลกใบกลม
หัวใจรานรอน..อ่อนล้า
ชีวิตที่ผ่านมาช่างขื่นขม..
จึงต้องการความรัก..มาชื่นชม
อยากทิ้งความซานซม..ไม่สมใจ
อยากได้ความห่วงหา..
ความอาทรในแววตา..มองเห็นได้
มากกว่าคำว่ารัก..อยากได้ความจริงใจ
พร้อมยอมเทให้..ไม่เรียกร้องอะไรในกัน
ใต้ร่มเงาของต้นไม้ใหญ่..
กว้างพอให้ฉันหลับไหล..ปล่อยใจฝัน
เปรียบมืออันอ่อนนุ่ม..โอบอุ้มคุ้มกัน
จูงมือร่วมฝ่าฟัน..ไม่ไหวหวั่นต่อภัยใด
มองหาคนนำทาง..
ไม่ปล่อยฉันให้อ้างว้าง..ร้างไร้
อยากได้ที่พักพิง..มีไว้อิงแอบแนบใจ
ยามงอแงร้
816
11
0
หน้าส่วนตัว
