Noktawan
หมูป่าแข่งแซงกันหันหน้าหนี
วิ่งเร็วรี่ลุยลำธารน้ำซ่านไหล
ทั้งลูกเล็กเด็กแดงแย่งกันไป
เมื่อหมาไนเนืองแน่นแล่นไล่มา
ดารินเห็นเป็นผวาใบหน้าตื่น
แต่ยังฝืนเฝ้ามองจ้องศึกษา
หมานับร้อยค่อยอ้อมล้อมหมูมา
ตัวหัวหน้าเขี้ยวโง้งโก่งหลังชน
ด้วยหมามากยากทู้ต่อสู้ไหว
หมูถูกไล่แล่เนื้อเถือหนังขน
ชั่วแวบเดียวเคี้ยวกินสิ้นตัวตน
กระดูกหล่นเรี่ยราดอนาถจัง
หล่อนอยากยิงทิ้งฆ่าหมาวายร้าย
ยกปืนส่ายสู่หมาหน้าขึงขัง
รพินทร์ห้ามปรามไว้ใช้มือบัง
ฝืนทนนั่งดูหมาล่าหมูกิน
เพชรพระอุมา
ตอนไพรมหากาฬ เล่ม 4 บท 32
11 กรกฎาคม 2549
1763
2
0
หน้าส่วนตัว
