ยลสีเนตรเขตคมคางอำพรางสวย ยิ้มยั่วด้วยสำแดงรูปสูบกระสัน ประหวั่นแดแลหลงปลงรำพัน สูญเสียขวัญบั่นร้าวเข้าทรวงใน ยักคิ้วบางวางถ้อยน้อยหน่วงหนัก ก็เพราะนักหลงสำเนียงแว่วเสียงใส โปรยยิ้มมาอุราอาบสำทาบวัย สงวนในหทัยแท้แม่หญิงงาม ยามเยื้องย้ายกายคล้อยลอยราบเรียบ สะท้านเหยียบยอดหญ้าให้พาหวาม สไบสะบัดพัดลู่ลมพรมเนตรตาม ฟ้าสีงามครามทั่วหล้านภาทอง จึงย่ำเหยียบตามรอยกลอยสวาท ที่เยิ้มหยาดสายใจเป็นสายสอง พรมเนตรงามยื้อขวัญนุชสุดครรลอง กายทั้งสองครองดื่มด่ำร่ำสนธยา ...แบบว่า
1237
6
0
หน้าส่วนตัว
