คนลานเทวา
ซ้ำซากโลกหยำเปโลเลโลก
โกโรโกโสทุกข์โศกซากสวรรค์
เสาะกระเหี้ยนกระหือรือคือชีวัน
พิไรร้อยรำพันความดักดาน
ทรามวิบัติในเบื้องอุบัติภาค
กเฬวรากดัดจริตวิตถาร
ประโลมโลกศรัทธาความสามานย์
ปรากฏการณ์โสมมอารมณ์เรื้อน
ผากผิวโลกลามกตกสะเก็ด
คันอารมณ์ร้อนเผ็ดในรอยเกลื่อน
อักเสบผิวบาดแผลโลกแลเลือน
เกาสะเทือนดินฟ้ารักษาใจ
ยิ่งคันยิ่งเกายิ่งเกายิ่งสุข
โลกขมุกขมัวคันหัวไหน
คันหัวโล้นโกนหัวล้านบานตะไท
เกาขี้เรื้อนสะเทือนไกลจักรวาล
ซ้ำซากโลกหยำเปโลเลโลก
ทรามโสโครกมารยาฉ่ำตาหวาน
ดัดจริตฤทธาอนาจาร
คันหลวงลานฯ ขี้เรื้อนเกาเดือนดาว
.......