ลิลิต
เขาเป็นหนุ่ม ออฟฟิศ ช่างคิดลึก
ไปนอนนึก ถึงคนสวย หมวยขาวขาว
มหาลัย ดังเด่น เธอเป็นดาว
สวยสกาว พราวพริ้ว ผ่องผิวพรรณ
เขาจึงเป็น เช่นกระต่าย หมายจันทร์จ้อง
เธอไม่มอง แลเห็น รักเป็นหมัน
คอยแต่คิด หยามเหยียด รังเกียจกัน
เถอะสักวัน ฉันจะบ้า ให้น่าดู
แล้ววันหนึ่ง เขายืนนิ่ง กดกริ่งซ้ำ
เธออาบน้ำ งามเพริศ ช่างเลิศหรู
แม่ร้องบอก ออกไปเถิด เปิดประตู
ใครไม่รู้ ไปดูก่อน ตอนเย็นเย็น
เธอสวมเสื้อ คลุมข้าง ร่างเปลือยเปล่า
แล้วเดินก้าว เปิดประตู ดูให้เห็น
พบเจ้าหนุ่ม ซุ่มซ่าส์ ทำหน้าเป็น
เธอใจเต้น เห็นนับแบงค์ เขาแกล้งจน
ช่วยรับเงิน หนึ่งหมื่นนี้ ไปทีเถิด
หน้าส่วนตัว
1406
9
0
