เธอคงไม่รู้หรอกว่า ทุกหยาดหยดน้ำตาไหลออกมาเพราะว่าน้อยใจ อยากให้รู้ว่าฉันเองก็ไม่ได้แข็งกระด้างเกินกว่าใคร เพียงแต่ฉันสร้างกำแพงไว้เพื่อไม่ให้ใครเห็นว่าอ่อนแอ ไม่ใช่ว่าฉันไม่เจ็บ ไม่ใช่ว่าฉันสามารถเก็บและลืมได้ - - อย่างแน่วแน่ อยากรู้ไหมเวลาไหนที่ใจฉันท้อแท้ เมื่อรู้ว่าเธอจะไม่เหลียวแล ฉันจึงปรวนแปรที่อารมณ์