ฉันคือผู้หญิงแห่งความเงียบ เลาะเลียบมากับความไหวล้า ผูกพันกับหยดน้ำตา แกร่งกล้าแค่เพียงเปลือกนอกกาย เป็นเพียงคนอ่อนแอที่อยากเก่ง สร้างภาพตัวเองว่าไม่ร้องไห้ ยิ้มกับฟ้า ยิ้มกับตะวัน กับใครๆ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นมา แต่เมื่อกลับสู้ความเหงา แค่มองดาวเศร้าก็ปวดปร่า สิ่งที่อยู่ในใจฟ้องออกมา พร้อมการรินไหลของน้ำตา...แห่งเธอ
708
10
0
หน้าส่วนตัว
