ธรรมดา เสียงคลื่นลมตั้งระลอกกระฉอกฉาน เสียงสายธารรินไหลไล้ผ่านสาย เสียงใบไม้ปลิดปลิวผ่านผิวกาย เสียงคลื่นคลายเคลื่อนคล้อยล่องลอยไป ธรรมชาติวาดฝันวันสวยงาม น่าครั่นคร้ามสายธรรมมากล้ำใกล้ เสียงระรินหินกระทบสบที่ใจ น้ำสายใหญ่ไหลรินกลิ่นโชยมา ลมชิดโชยโหมหัดพัดกระพือ ลมก็คือความเหงาความห่วงหา ลมเจ้าเอ๋ยใยเจ้าเล่าพัดมา ลมเฉื่อยชาพาพัดสะบัดใจ ยามลมหวนทวนใจให้คิดถึง ยามลมซึ้งตรึงจิตคิดสงสัย ยามลมย้อนอ้อนชมให้สมใจ ยามลมคิดถึงใครคนนั้นแม่นวลปราง
1016
11
0
หน้าส่วนตัว
