หน้าส่วนตัว
สายลมโบกโบยชื่นระรื่นผิว
เส้นผมปลิวสยายคล้ายเริงร่า
หมู่เมฆเคลื่อนเลื่อนล้อลมชมดารา
ที่ห่มฟ้าระยิบระยับวะวับวาว
ในม่านดำคล้ำคาดพาดกำมะหยี่
ค่ำคืนนี้มีลมไล้ไล่เหน็บหนาว
ใจที่เจ็บเจือจางล้างขื่นคาว
ลบรานร้าวราร้างห่างปลายใจ
เป็นความอุ่นกรุ่นละไมไล้ห่อห่ม
ไอเย็นลมพรมพลิ้วผ่านต้านหวั่นไหว
ทั้งทอไถ้ถักทอปลูกผูกสายใย
ยิ้มสดใสสู่สายลมห่มผิวกาย.
1496
3
0
