แสงจันทร์ส่องต้องน้ำสวยล้ำคลอง มองเห็นน้องปองรักสมัครใคร่ ลงเล่นน้ำดำมุดผุดว่ายไป ผิวนวลใสใยยองแสงต้องเธอ พี่อดใจไม่ไหวแล้วนะแก้วตา สู้อุตส่าห์หาสู่อยู่เสมอ จึงโดดน้ำดำมุดผุดพบเจอ ไม่อยากเพ้อละเมอฝันคืนวันเพ็ญ สาวตกใจใยหนุ่มทำรุ่มร่าม หยุดเกรงขามคร้ามแม่ยืนแลเด่น รีบขึ้นท่าคว้าผ้าถุงนุ่งไม่เป็น หนุ่มมองเห็นเป็นปลื้มลืมไม่ลง แม่จึงห้ามไม่ถามไถ่ให้ลูกรู้ ชายเจ้าชู้อยู่อีกฟากยากลืมหลง เลิกอาบน้ำฉ่ำคลองควรต้องปลง หากประสงค์คงสาวไร้คาวกาม