ยังแคร์
เพียงบางช่วงเวลาของความรู้สึก
ภาพบางอย่างในส่วนลึกก็วนกลับมาหา
แปลกนะ...ที่เหมือนเราจะหลงลืมมันไปแล้วตลอดเวลา
แต่มันชัดเจนอยู่ตรงหน้า ภายใต้เปลือกตาและในหัวใจ
ความสุข...มันไม่ได้หายไปจากชีวิต
ความประทับใจเพียงน้อยนิด...บางครั้ง มันก็ยิ่งใหญ่
ความรักยังอยู่ที่เก่า จมลึกในความเศร้ามานานเกินไป
จนที่สุดความหวั่นไหวก็ปรากฏบนรอยยิ้มแห่งความอาลัยบางๆ
คิดถึง แต่ไม่จำเป็นต้องโหยหา
ฉันไม่ได้ชินชา...แต่คุ้นเคยกับความธรรมดาของความไกลห่าง
เวลาทำให้ชีวิตฉันเต็มได้...โดยไม่มีต้องใครร่วมทาง
แล้ววันนี้เธอก็เป็นภาพเลือนลาง ที่ทำให้ชีวิตฉันแผ่กว้าง...และยิ่งใหญ่พอ