เวทย์
ก่อนที่เธอจะทอดกายให้ชายชิด
ผ่านการคิดใคร่ครวญถี่ถ้วนไหม
หรือเป็นเพียงเพราะเธอก็เผลอใจ
เมื่อความใคร่คุคลั่งลืมยั้งมัน
ก่อนเธอเคลิ้มเธอคล้อยถ้อยคำรัก
ควรตระหนักนิยามความแปรผัน
นิยายรักหวานล้ำเขารำพัน
อาจไม่ทันถึงปีที่จบลง
และอย่าหวังว่านั่นสร้างพันธะ
อย่าคิดนะเสน่ห์เธอเขาเผลอหลง
สัญชาติเสือเหลือวิสัยให้ซื่อตรง
แล้วก็คงออกลายเมื่อปลายมือ
หวังลูกแทนโซ่ทองคล้องใจพ่อ
จะเชื่อมต่อถึงแม่ได้แน่หรือ
คำว่ามารหัวขนคนเล่าลือ
ควรเป็นสื่อสอนใจให้เธอตรอง
ชายกี่คนรู้คิดรับผิดชอบ
เกียรติเป็นกรอบกั้นตนพ้นมัวหมอง
แม้เขาคือคนหนึ่งที่พึงปอง
เธอก็ต้องมีความหมายในสายตา
แค่ดอกไม้ริมทางเขา