จะยืนขึ้นด้วยสองขา จะก้าวไปข้างหน้าด้วยความหวัง จะต่อเติมแรงพลัง แม้พลาดพลั้งตลอดมา จะไปให้สุดฝัน ไปด้วยตัวฉันจนสุดฟ้า จากวันนี้ตลอดเวลา เธอจะมีค่า แค่ให้ลืม
4 กุมภาพันธ์ 2545 18:24 น. - comment id 33747
โอ้ย.. น้อง เอาไปลงไดอารี่เลยอันนี้ หุหุ... แสบดี พี่ชอบ
4 กุมภาพันธ์ 2545 18:27 น. - comment id 33748
จากวันนี้ตลอดเวลา เธอจะมีค่า แค่ให้ลืม เจ็บปวด...
4 กุมภาพันธ์ 2545 18:50 น. - comment id 33758
ใช้คำได้คมจัง...โอ้ยบาดเลยแหละ
5 กุมภาพันธ์ 2545 17:31 น. - comment id 33888
อิอิ เอาไปลงแน่จ้า พี่นัน ขอบคุณพี่ดอกคูณ และเวีนิติมากๆค่ะ