โอ้เอยรัก รักข้า มิห่างใจ เนิ่นนาน เท่าไหร่ ยังจดจำ เจ็บปวดนัก รักข้า รอยรักช้ำ ยลยินน้ำคำ กลืนกล้ำ น้ำตา ก็รู้ว่า เป็นไป ไม่ได้ เธอเองก็มีใหม่ ให้ห่วงหา อีกตัวฉัน อยู่ไกล คนละฟากฟ้า ไกลเกินกว่า สองแขนขา จะดึงรั้ง ได้ยิน ที่ใครใคร เขาบอก ดั่งหนามยอก ทิ่มแทง น้ำตาหลั่ง เจ็บเหลือเกิน เธอมีใหม่ ใจแทบพัง ให้ผิดหวัง ร้องร่ำไห้ ห่วงอาดูร...
ต้นไม้ของอ่วง 14 มี.ค. 2550 17:04 น. - ID 99790 
800
3
0
14 มีนาคม 2550 18:15 น. - comment id 670703
ก้อสวยดีจ้า ขอโทดทีไม่ได้ทาเท้นน่า จุ๊ฟๆๆๆ เลิฟๆๆๆ มีสๆๆๆ รักนะคับ
14 มีนาคม 2550 18:39 น. - comment id 670722
ซึ้งคับ...แบบเจ็บ-เจ็บเลย
15 มีนาคม 2550 10:09 น. - comment id 670974
ความรัก...ลืมยากนัก... เกินหักใจ เจ็บช้ำ...เพราะลาไกล...เหว่ว้า ปวดร้าว....ทั้งหัวใจ...ทั้งแววตา ปวดปร่า...เกินกว่า...จะทนทาน ร้องเถิด...ร้องไห้...ให้ความรัก หากเจ็บนัก...จงอย่า...ฝืนมันไว้ ร้องไห้หมด..หมดสิ้น...ความเจ็บใจ แล้วลุกขึ้น...ยืนให้ได้...ในเร็ววัน ปล....จะเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่เจ็บช้ำในความรัก นะคะ (หัวอกเดียวกัน)
15 มีนาคม 2550 19:00 น. - comment id 671333
แม้นว่าเจ้าเป็นอย่างไรใจก็รัก แม้นอกหักเป็นอย่างไรใจยังสน แม้นจะต้องนองน้ำตาอุราทน แม้นจำนนยังทนรักมิหักลาแวะมาทักทายค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
