หน้าส่วนตัว
สักวาหน้าร้อนซ่อนความเหงา
พาใจเราร้อนรุ่มกลุ้มหนักหนา
หวนคำนึงถึงถิ่นที่จากมา
โอ้เวลาแปรไปไม่ใยดี
ลมกระทบผิวกายใจหวั่นหวั่น
ในชีวันก็รำพึงถึงน้องพี่
ดวงหน้าเจ้าพี่เฝ้าคิดทุกราตรี
ยามคนดีมีรอยยิ้มยิ้มช่างพริ้มพราย
เปรียบเสมือนดวงจันทร์ครั้นทรงกลด
ดูสวยสดคมขำตามแสงฉาย
ไม่มีเมฆาใดเข้ากล้ำกราย
เจ้าส่องแสงพร่างพรายในนภา
ตัวพี่นั้นเปรียบเป็นเช่นกระต่าย
คิดจะหมายเมียงมองจันทร์ส่องหล้า
ได้สัมผัสเพียงแสงแห่งจันทรา
อยากจะเอื้อมมือคว้า....ก็ไกลเอย
วันนี้คิดไม่ออกแล้วครับ เอาแค่ ๒ บทละกันนะครับ
วันหน้าจะมาแต่งต่อนะครับ ยังไงก็เข้ามาติชมกันบ้างนะ
สวรรค์อักษรฯ 11 มี.ค. 2550 17:43 น. - ID 99659 
603
2
0
11 มีนาคม 2550 20:00 น. - comment id 668794
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ ผมไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยนักนะครับ
12 มีนาคม 2550 05:50 น. - comment id 668935
กำลังเคลิ้มๆ จบดื้อๆซะงั้น หุหุหุ ไพเราะมากค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
