ป่านฉะนี้...คนดี...เป็นเช่นไร หนาวบ้างไหม...มีใครบ้าง...อยู่เคียงข้าง ป่านฉะนี้...คงมีลูก...ไม่อ้างว้าง แต่โลกกว้าง...มีฉัน...เพียงลำพัง ป่านฉะนี้...อากาศหนาว...ยิ่งน้ำแข็ง ลมก็แรง...ลอยเคว้ง...เว้งความหวัง แต่เธอนั้น...คนเต็มเปี่ยม...ด้วยพลัง มีไอรัก...หนุนหลัง...ไม่เหน็บหนาว ป่านฉะนี้...เธอคงมี...ลูกมีเต้า ส่วนตัวเรา...ยังร่ำไห้...กับความร้าว เธอนั้นคง...มีลูกชาย...แถมลูกสาว ดังดวงดาว...ที่ล้อมเดือน...ไม่เลือนลา ป่านฉะนี้...เธอนั้น...คงสุขสม ทรัพย์อุดม...เพรียบพร้อม...ด้วยหน้าตา ส่วนฉันนี้...ยังเป็นคน...ที่ไร้ค่า วาสนา...เกิดมา...ช่างไร้บุญ ป่านฉะนี้...เธอคงยิ้ม...กับลูกบ่าว ส่วนลูกสาว...คงหวีผม...ปะแป้งกรุ่น ส่วนตัวฉัน...อยู่คนเดียว...อย่างว้าวุ่น ชีวิตขุ่น...เส้นทางมัว...สลัวใจ ป่านฉะนี้...เธอกับเค้า...คงโชคดี และคงมี...บ้านใหญ่โต...ดังใครใคร ส่วนฉันนั้น...เหลือเพียงแค่...ลมหายใจ ที่อ่อนไหว...แผ่วเบา...แทบสิ้นลม มาวันนี้...เจอคนรัก...ไม่จริงใจ ทิ้งฉันไป...ไม่ใยดี...ชีวิตขม ช่างปวดร้าว...ทรมาน...ซานระบม ทุกข์ระทม...อยู่ในโลก...อย่างเดียวดาย จึงมาร่าย...กลอนแสนรัก...ณ ที่นี่ ขอคนดี...อย่าได้...ตีความหมาย ไม่ได้ชู้...หรือแอบรัก...หรือทักทาย เพียงเรียงร่าย...ความตรอมตรม...ขมใจเอง
8 มีนาคม 2550 05:01 น. - comment id 667479
ใช่ ป่านนี้เขาจะเป็นไงนะ รักแต่แค้น
8 มีนาคม 2550 09:46 น. - comment id 667561
ป่านฉะนี้เป็นไฉนไม่อาจรู้ ป่านฉะนี้เธออยู่ไหนไม่อาจเห็น ป่านฉะนี้มีสุขทุกข์ลำเค็ญ ป่านฉะนี้..เป็นอย่างไร..ไม่รู้เลยค่ะ
8 มีนาคม 2550 18:19 น. - comment id 667783
สวัสดีครับ คุณ สุสานสีน้ำฟ้า ป่านฉะนี้คนดีอยู่ที่ไหน ป่านฉะนี้หัวใจร้องเรียกหา ป่านฉะนี้รักพี่มีราคา ป่านฉะนี้ดวงดาราจะลาจร
9 มีนาคม 2550 01:04 น. - comment id 667923
ป่านฉะนี้คนดีแห่งฝั่งฟ้า ป่านฉะนี้ดวงดาราที่ฝันถึง ป่านฉะนี้ดวงใจรักยังตรึกตรึง ป่านฉะนี้ยังนึกถึงคนไกลใจ
9 มีนาคม 2550 04:31 น. - comment id 667930
ป่านฉะนี้ลมแผ่วเบาไปถึงไหน จากไปไกลไม่หวนคืนแล้วหนอลม ปล่อยให้คนอยู่ทางนี้ฝันขื่นขม เพราะสายลมแผ่วเบาไม่หวนมา ป่านฉะนี้หัวใจของเน่าบุด ที่สิ้นสุดในวันนี้คือเธอลา คนจากไปคนนี้คือนางฟ้า ที่เคยมานั่งในใจและผ่านไป ป่านฉะนี้ลมแผ่วเบาคงไปไกล แต่ทำไมยังหวนมาถึงที่นี่ มาตอกย้ำน้ำตานองอีกที หากว่ามีขอคนดีนั้นกลับมา
13 มีนาคม 2550 12:30 น. - comment id 669900
ป่านฉะนี้สายลมยังพัดพลิ้ว ล่องลอยปลิวทิวแถบทั่วทุ่งเขา แต่ทำไมยังปลิวถึงถิ่นนี้หนอลมเบา ทำคนเศร้าแถวนี้น้ำตาคลอ ลมแผ่วเบาก็แค่สายลมอ่อน มิอาจย้อนปลิวไปดั่งที่ขอ เป็นแค่ลมพัดไปทิ้งให้รอ แม้นว่าท้อก็ยังมีลมแผ่วใจ ลมแผ่วเบาพัดไปมิอาจกลับ แต่อาจพัดพาใจใครหนีหาย แต่ลมน้อยล่องลอยอยู่ร่ำไป จะอย่างไรก็มีวันที่พบลม
13 มีนาคม 2550 17:56 น. - comment id 670122
ลมแผ่วเบาพัดไปไม่หวนคืน ไยจะฝืนกลืนกล้ำช้ำอยู่ได้ จะไปหาคนเยียวยารักษาใจ บรรเทาไข้ให้หายสิ้นกลิ่นมายา ลมแผ่วเบาไม่มีวันย้อนคืนกลับ หายไปลับยับยืนมืนไร้ค่า ทิ้งให้แค่รอยคราบเปื้อนน้ำตา ห่างไกลหน้าไม่หวนมาเยี่ยวยาใจ ลมแผ่วเบาแค่มาแล้วผ่านไป ไยหัวใจจะฝืนทนอยู่ได้ จากนี้ไปจะหาคนดูแลใจ เยียวยาให้หายจากโรคคิดถึงเธอ
17 มีนาคม 2550 21:44 น. - comment id 672217
ป่านฉะนี้คนดีคงหายหนาวแล้วซินะ แต่ก็รู้ว่าหายหนาวแต่ตัวไม่ได้หายหนาวใจเลย ไม่รู้ว่าจะใช้คำพูดใดมาบอกกล่าวให้คนดีที่แดนไกลดีขึ้น
17 มีนาคม 2550 21:59 น. - comment id 672224
ขอให้พบคนดีดูแลไข้ ไม่ให้ไร้คนคอยร่ำพึงหา จะได้ไม่ตอ้งคิดถึงคนผ่านมา ช่างไร้ค่าเพราะใจร้ายไส้ระกำ ขอให้เป็นเช่นดั่งเธอตั้งหวัง ให้คนดีกลายมาเป็นคนขำ ให้หายโรคหายภัยไร้ระกำ ไม่ต้องช้ำน้ำคำรักเพราะคำคน
18 มีนาคม 2550 03:30 น. - comment id 672294
ไม่เป็นไร วาสนาเรามีน้อย ทำความดีมาไม่พอที่จะเก็บเค้าคนนั้นไว้ ขอบคุณกับสิ่งดีๆที่มีให้ตลอดมา เอาความเจ็บ เก็บไว้กับน้ำกรด แล้วเอาไปฝังไว้ใต้เทือกเขาหิมะ ขั้วโลกเหนือ ให้มันแข็งตัวไปชั่วนิรันดร์ ฉันรู้และเข้าใจว่าเธอก็ลำบากใจที่เห็นฉันเป็นอย่างนี้ทุกวัน สัญญาว่าจะไม่เป็นอย่างนี้อีกแล้ว จะยิ้มด้วยวิญญาณ ไม่ใช่ฝืนนะคนดี หากวันใดที่เธอร้องไห้ นึกถึงน้ำตาอวยชัยนะ ยังมีคนไข้ที่ต้องการการรักษาจากเธอ ฉันจะไปหายารักษาเองนะ แม้ชาตินี้จะไม่เจอยาที่รักษาได้ก็ไม่เสียใจที่รักพบเธอ
6 เมษายน 2550 23:08 น. - comment id 681023
ป่านฉะนี้คนดีใจคงเหงา ป่านฉะนี้ดวงดาวพราวสดใส ป่านฉะนี้คนดีของหัวใจ ป่านฉะนี้โอ้คนไกลคิดถึงเธอ
26 พฤษภาคม 2550 15:13 น. - comment id 701791
อย่าเศร้าไปเลยนะ