....อ้ายบอกฮักมื่อนั่นฉันจำได้ บอกว่าใจอ้ายนั่นบ่ผันเปลี่ยน บอกว่าน้องสวยนักอยากพากเพียร มาแวะเวียนจีบเจ้าทุกเซ่าแลง ....อ้ายสอนน้องไห่ฮู่จักว่าฮักนั่น สิคงมั่นบ่มีวันสิหน่ายแหนง จากมื่อนั่นน้องเซื่ออ้ายหลายคำแพง ฟ้าผ่าแล้งสุดท้ายอ้ายตั๊วะซ่ำ
24 กุมภาพันธ์ 2550 14:39 น. - comment id 662238
เจ็บมากไหม.......
24 กุมภาพันธ์ 2550 15:48 น. - comment id 662255
จะให้แปร...ใจความเจ้า...กระไรอยู่ รู้ทั้งรู้...ว่าเป็นอยู่...ดีแค่ไหน ท่องไปเพลิน...วาดไปทั่ว...ทุกที่ไป แต่ไม่ใช่...ไปหวาดไถ...ให้ใครตรม เหลือบมาเห็น...ของมีคม...ใครจะกล้า แถมเจ้าง้าง...คมขึ้นมา...ไม่เหมาะสม คุยก็ได้...ด่าก็ดี...เป็นมงคล อย่าสับสน...เก็บของคม...ไว้ที่ครัว.........
24 กุมภาพันธ์ 2550 20:05 น. - comment id 662281
เพราะใจของอ้ายขี้ตั๊วะแบ้ๆ
25 กุมภาพันธ์ 2550 06:01 น. - comment id 662382
อ้ายคงบ่ฮักน้องอย่างจริงใจ...สิ่งที่เว้ากันไว้ถึงบ่มีค่า....ทุกคำแค่หลอก....บลาบลาบลา... ผู้ชายก็ขี้ตั่วคือกัน ไว้ใจบ่ได้สักเวลา