ช้ำรักวันลอยกระทง

พระขรรค์เงิน

ถึงวันเพ็ญเดือนสิบสองน้ำนองหลาก
เป็นวันพรากคนรักจากใจฉัน
คนที่เราเฝ้ารออยู่ทุกวัน
เขาคนนั้นก็ได้ร้างห่างฉันไป
   วันนี้จึงเป็นวันที่ฉันเจ็บ
ดั่งตอกเล็บเจ็บช้ำเกินห้ามไหว
เธอมีสุขแต่อีกคนสิทุกข์ใจ
น้ำตาที่รินไหลใจร้าวราน
   แม้จะเจ็บแค่ไหนฉันยอมทน
ดั่งมีคนใช้อาวุธมาประหาร
ฉันคงชอกช้ำใจไปอีกนาน
แต่ขอผ่านมันไปด้วยน้ำตา
   อยากให้เธอลองมาเป็นเช่นฉันบ้าง
คงอ้างว้างเปลี่ยวใจไห้โหยหา
ถ้าฉันเป็นคนที่เอ่ยคำลา
อยากรู้ว่าเธอนั้นเป็นเช่นไร
   เธอลองเป็นคนพบกับความช้ำ
ว่าจะทำเธอนั้นเป็นไฉน
ฉันอยากรู้ใจเธอคิดอย่างไร
กับเหตุการณ์เลวร้ายที่ได้เจอ
   ถึงแม้เธอจะไม่แคร์ฉันแน่แล้ว
แต่เธอคือดวงแก้วฉันเสมอ
ถึงแม้ว่าความรักไม่เลิศเลอ
แม้ต้องเจออุปสรรคนั้นมากมาย
   มาวันนี้เป็นวันที่อกหัก
เป็นวันที่ฉันช้ำรักใจสลาย
เป็นวันที่ใจดวงนี้ต้องอับอาย
เพราะงมงายรักคนที่หลอกลวง
   แม้วันนี้ใจเธอจะแปรเปลี่ยน
และจะเรียนรักใครไม่อาจหวง
ขอเถอะนะรักใครอย่าได้ลวง
เปลี่ยนคู่ควงไปมาอย่างสาใจ
   ฉันอยากให้ใจเธอนั้นได้คิด
ว่าเธอป่นดวงจิตใครหวั่นไหว
ผู้ที่เธอตอกย้ำซ้ำทำลาย
ประหารใจให้ตายไปจากเธอ
   วันและคืน  พ.ศ.  จะแปรเปลี่ยน
จะหมุนเวียนฉันยังมีเธอเสมอ
แม้ว่าฉันจะมีใหม่ไม่เลิศเลอ
ฉันจะจอเก็บเธอไว้ชั่วนิรันดร์