ออกจากกรุงมุ่งสู่เนินภูผา ทางข้างหน้าท้าทายมุ่งหมายฝัน ผ่านทิวทุ่งธารใสดวงตะวัน อยากฝ่าฟันจุดหมายสู่ปลายทาง อีกมุมหนึ่งซึ่งไกลจากเมืองหลวง เมืองคนลวงหลบลี้อยากหนีห่าง หวังธรรมชาติช่วยชะ-ชำระล้าง สิ่งบางอย่างซ่อนในใจร้าวรอน จึงดั้นด้นมาไกลถึงที่นี่ แสงรวีแผดเผาแสนเร่าร้อน ผ่านดงไผ่กลางป่าพนาดร แห้งแล้งเพราะไฟฟอนหรือมือใคร แต่ต่อเมื่อเดินทางผ่านซอกหิน ชุ่มชื้นดินดื่มด่ำเกินสิ่งไหน ธรรมชาติงดงามกลางพงไพร มาห่มให้หัวใจหายเศร้าที เพราะอยากทิ้งความหลังที่ฝังกรีด รอยอดีตทิ้งไว้อยู่ที่นี่ รอยเยื่อใยฝังกลบปฐพี ต่อแต่นี้คงไม่มีรอยน้ำตา เพราะหัวใจทุกข์ทนมานานเนิ่น ต้องเผชิญทุกข์ซ้อนซ่อนปัญหา แทบหมดทางห่างหายใครเยียวยา ดั้นด้นมาใช้ผืนป่ารักษาใจ
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 20 ก.พ. 2550 21:29 น. - ID 98836 
1600
16
0
20 กุมภาพันธ์ 2550 21:45 น. - comment id 660197
เป็นอะไรไปหรือคุณกระต่าย จึงหมายให้ผืนป่ารักษาฟื้น เยียวยาใจของเธอให้กลับคืน ให้ชุ่มชื่นยืนขึ้นอย่างมั่นคง หายแล้วรีบกลับมานะคุณกระต่าย แม่มดรออยู่
20 กุมภาพันธ์ 2550 21:46 น. - comment id 660200
ธรรมชาติ คือยารักษาจิตใจที่ดีที่สุด เอาใจช่วยน่ะ น้องต่าย
20 กุมภาพันธ์ 2550 21:59 น. - comment id 660203
ทะเลรักษาใจได้มั๋ยครับ
20 กุมภาพันธ์ 2550 22:00 น. - comment id 660204
เอาผืนป่าและสายน้ำมาปลอบใจค่ะ..
20 กุมภาพันธ์ 2550 22:00 น. - comment id 660205
มาเที่ยวก้อมะบอกกัน งอนแระ
20 กุมภาพันธ์ 2550 22:55 น. - comment id 660225
ผืนป่านั้นระวังน่ะเธอจ๋า หน้าภูผามีเสือดุร้ายนัก เดินระวังเสือคอยอยากรู้จัก มาร้องทักแกล้งทำหักจิตใจ.... (เสือแปลว่าผู้ชาย)....... สวัสดีคุณกระต่ายใต้เงาจันทร์....ด้วยครับ..
20 กุมภาพันธ์ 2550 23:08 น. - comment id 660229
ธรรมชาติทำให้เราเบิกบานใจได้เสมอ เดินทางไปไกล ๆ ยังไง ๆ ก็ดูแลตัวเองด้วยนะค่ะ เป็นห่วงจัง
21 กุมภาพันธ์ 2550 05:29 น. - comment id 660272
ดีนะนี้ไม่หลงป่ากลับมามีกำลังเยอะเลยสิครับ
21 กุมภาพันธ์ 2550 08:01 น. - comment id 660280
ดีแล้วครับคุณกระต่าย เปลี่ยนบรรยากาศบ้างจะได้ทำให้จิตใจสบายมากขึ้นนะครับ....
21 กุมภาพันธ์ 2550 08:28 น. - comment id 660289
พี่กระต่ายไปไหนมาอ่ะจ๊ะ ช่ายภูกระดึงเสน่ห์ตรึงใจรึเปล่า.......ช่ายแล้วหล่ะธรรมชาติไม่เคยหลอกลวง มีแต่ให้อย่างเดียว.....คิดถึงน๊ะไปเที่ยวไม่ชวนน้องเลยอ่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2550 08:34 น. - comment id 660293
ได้ยาดีรักษาใจแล้ว ขอให้ใจเข้มแข็งตลอดไปนะคะน้องกระต่าย สู้ๆค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2550 09:10 น. - comment id 660311
ธรรมชาติช่วยชำระล้าง สิ่งหมองเศร้าได้เสมอค่ะ ข้าพเจ้าก้ออยากทำบ้าง แต่คงไม่มีโอกาสแบบนั้นเท่าไร เพราะมีเจ้าตัวเล็กให้ต้องดูแลเสียแล้ว ไปซ่าส์ไม่ได้ อิอิ...
21 กุมภาพันธ์ 2550 09:18 น. - comment id 660314
กระต่ายไพร ตัวงาม มาช้ำรัก คงเจ็บหนัก แฝงกาย เข้าไพนสนธ์ คำว่ารัก สุดยาก จากใจคน ช้ำกมล ทนเศร้า ร้าวอุรา ขอเดือนวัน ช่วยผ่าน ประสานจิต เจ้ามิ่งมิตร แดนไกล ที่ไฝ่หา พฤกษาหอม ล้อมกาย ผ่านสายตา คงรักษา ชุบขวัญ วันกลับคืน ส่งใจช่วย แผลบาง ให้จางหาย ภมรไพร ปรุงยา ชีวาฝืน ลืมรักร้าว จากใจ มิให้คืน ให้เหมือนตื่น จากฝันร้าย กลับกลายดี เป็นแรงใจให้กระต่ายน้อยหายเร็วๆนะครับ
21 กุมภาพันธ์ 2550 09:18 น. - comment id 660315
ไปแอ่วป่าไหนมาเจ้า... บ่อชวนกันไปต่วยเน้อน้อง มีคนงอนหื้อแระเน้อ...ไปง้อซ่ะน๊ะ
21 กุมภาพันธ์ 2550 15:50 น. - comment id 660345
ให้เวลารักษาใจด้วยการเที่ยวชมธรรมชาติก็ดีเหมือนกันนะคะ
21 กุมภาพันธ์ 2550 11:35 น. - comment id 660392
ไม่ชวนกันเลย คราวหน้าชวนกันบ้างนะคะ อิอิ
21 กุมภาพันธ์ 2550 13:29 น. - comment id 660484
หาผืนป่ารักษาใจยังไม่หาย ทะเลใจจะพาไปเที่ยวทะเล คิดถึงนะคะ เป็นห่วงด้วย ....
21 กุมภาพันธ์ 2550 13:39 น. - comment id 660495
ขอให้ผืนป่ารักษาใจคุณกระต่ายให้แข็งแกร่ง เหมือนเดิมนะค่ะ..... ออกจากสิ่งที่คุ้นเคยบ้างก็ทำให้เรารู้สึกดีได้ค่ะ...เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2550 14:51 น. - comment id 660558
ภูเขา แมกไม้ สายธาร ...สดชื่นเนาะ
21 กุมภาพันธ์ 2550 15:02 น. - comment id 660566
ธรรมชาติ สดใส หัวใจเราก็สดใสไปด้วย เมื่ออยู่ท่ามกลางธรรมชาติ ที่สดชื่น....
21 กุมภาพันธ์ 2550 22:03 น. - comment id 660660
พี่กระต่าย หายไปนาน ไปรักษาใจในป่านี่เอง เขียวไปทั้งตัวเลยนครับ อยากไปเที่ยวบ้างจัง
21 กุมภาพันธ์ 2550 23:56 น. - comment id 660724
สวัสดีค่ะ คุณแม่มด กระต่ายชอบธรรมชาติที่เป็นธรรมชาติจริงๆค่ะ ขอบคุณที่มอบความอบอุ่นและห่วงใยให้กระต่ายเสมอมาค่ะ
22 กุมภาพันธ์ 2550 00:05 น. - comment id 660731
lสวัสดีค่ะ ผู้ญไร้เงา กระต่ายมีความสุขค่ะมากๆประทับกับการเดินทางครั้งนี้ขอบคุณในความห่วงใยขอให้มีความสุขเช่นกันค่ะ
22 กุมภาพันธ์ 2550 00:24 น. - comment id 660737
กระต่ายไพร ตัวงาม มาช้ำรัก คงเจ็บหนัก แฝงกาย เข้าไพนสนธ์ คำว่ารัก สุดยาก จากใจคน ช้ำกมล ทนเศร้า ร้าวอุรา ขอเดือนวัน ช่วยผ่าน ประสานจิต เจ้ามิ่งมิตร แดนไกล ที่ไฝ่หา พฤกษาหอม ล้อมกาย ผ่านสายตา คงรักษา ชุบขวัญ วันกลับคืน ส่งใจช่วย แผลบาง ให้จางหาย ภมรไพร ปรุงยา ชีวาฝืน ลืมรักร้าว จากใจ มิให้คืน ให้เหมือนตื่น จากฝันร้าย กลับกลายดี เป็นแรงใจให้กระต่ายน้อยหายเร็วๆนะครับ ปราการสมุทร 21 ก.พ. 50 - 09:18 IP 202.57.182.96 ใช้ผืนป่าห่อล้อมกายให้คลายเศร้า ความเงียบเหงาให้ทิ้งห่างจางร้างหนี ใช้แมกไม้น้ำธารใสในพงพี มาห่มที่หัวใจให้หายคืน ใช้แสงดาวที่สวยงามในยามค่ำ น้ำค้างพรำพรมสายดาวดาษดื่น ใช้น้ำใจรดใจให้ชุ่มชื้น เฝ้ามองผืนป่าสวยด้วยหัวใ เพราะอยากหายเรื่องราวที่ร้าวติด เคยแนบชิดอยู่กายไม่ไปไหน ต่อแต่นี้ใช้ป่าห่มรักษาใจ แผลใดใดคงเลือนหายได้สักวัน ขอบคุณน่ะค่ะคุณ ปราการสมุทรกระต่ายไม่ทราบคุณเป็นใคร แต่บทกลอนที่คุณเขียนให้กระต่ายมีแต่ความหวังดี ขอบคุณจากหัวใจค่ะ
22 กุมภาพันธ์ 2550 00:28 น. - comment id 660739
ไปขอนแก่นมากะเจ๊า กระต่ายกลัวพี่เค้าไม่ว่าง เกรงใจค่ะ ง้อเค้าแล้วพี่ไรไก่ ช่าวยง้ออีกคนสิค่ะเห็นเค้ายุ่งตลอดทีหลังไปจะโทรบอกพี่เค้าล่วงหน้าสามเดือนน่ะเจ๊าดีก่ะ
22 กุมภาพันธ์ 2550 00:37 น. - comment id 660741
ดีมากจ๊ะชอบดูทะเลน่ะจ๊ะนู๊เอมนั่นเป็นสิ่งที่ชอบอีกอย่างหนึ่งค่ะ รู้สึกดีค่ะ คุณลิลลี่ไวทน์ดีมากๆสำหรับกระต่ายจะดีกว่านี่ถ้าคุณไปด้วยกระต่ายว่าน่ะ
22 กุมภาพันธ์ 2550 00:39 น. - comment id 660742
สวัสดีค่ะเฌอมาลย์ ดีมากเลยค่ะมีความสุขกับสิ่งที่ได้รับมากมายเก็บมาเผื่อคุณด้วยน่ะ
22 กุมภาพันธ์ 2550 18:13 น. - comment id 661310
ทิ้งความหลังสิ่งรุงรังไว้กลางป่า สายธารากระเซ็นสาดล้างความหลัง หาน้ำใจในป่าใหญ่ร่มไม้บัง เชิญหยุดนั่งพักผ่อนก่อนค่อยเดิน ชอบเที่ยวป่าหรือครับ?? สมัยก่อนผมไปเขาใหญ่อาทิตย์ละหน ตอนนี้ไม่ได้ไปนานมากแล้วชักคิดถึงเหมือนกันครับกระต่ายน้อย เที่ยวให้สนุกนะครับ...
22 กุมภาพันธ์ 2550 23:41 น. - comment id 661493
งความหลังสิ่งรุงรังไว้กลางป่า สายธารากระเซ็นสาดล้างความหลัง หาน้ำใจในป่าใหญ่ร่มไม้บัง เชิญหยุดนั่งพักผ่อนก่อนค่อยเดิน ทิ้งความหลังฝังไว้ท่ามกลางป่า วอนน้ำพารอยเศร้าให้ห่างเหิน เนินน้ำตกวิหคร้องฟังจนเพลิน จึงจะเดินเหนื่อยเพียงใดหายทันที สวัสดีค่ะคุณกุมภ์ ชอบค่ะ ธรรมชาติไม่แสแสร้งมีความงดงามตามแบบของเขาที่ไม่ได้เดินเพราะอายุเยอะหรือไม่มีเวลาค่ะ อิๆๆ
23 กุมภาพันธ์ 2550 01:37 น. - comment id 661517
ธรรมชาติ..ไร้สิ่งปรุงแต่ง..ไร้แหล่งอาศัย น่าจะทั้งสองอย่างครับกระต่ายน้อย..ยิ่งแก่ยิ่งงานเยอะอะครับ แต่สนุกกับงานตลอดมา งานเยอะแต่ไม่ยุ่งไงครับ...น่าจะหลับแล้วมั๊ง..นอนห่มผ้านะ..
23 กุมภาพันธ์ 2550 19:01 น. - comment id 661917
สมุนไพร รักษาใจได้เนาะ
23 กุมภาพันธ์ 2550 22:39 น. - comment id 661989
แก่งานดีกว่าแก่แดดแก่ลมค่ะ เห็นคุณกุมภ์บอกผู้ญในบ้านกลอนนอนห่มผ้าทุกคนเลยน่ะ ขาดความอบอุ่นเหรอค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2550 22:41 น. - comment id 661991
ต่ายใช้อากาศและธรรมชาติค่ะไม่ชอบกินยา ขมจ๊ะอิๆๆ สบายดีน่ะค่ะคุณไผ่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
