...ใบไม้แห้งพรายหล่นบนทางเท้า บอกเรื่องราวฤดูกาลผ่านอีกหน เหลือเพียงกิ่งก้านใหญ่หยัดสู้ทน เพื่อรอฝนเปลี่ยนฤดูพรูพร่างพราย.... ....มองทางใดก็แล้งดูแห้งผาก ดั่งจิตพรากรักลา คราห่างหาย เหงา.. เศร้านัก ต่อนี้..ต้องเดียวดาย ครวญมิวาย ไฉนหนอ จะขอคืน... ...ตะวันรอนจะลับลง ตรงเหลี่ยมเมฆ ฟากฟ้าเสกแสงเหงายิ่งเศร้าฝืน สายน้ำไหลรักพรากไปคงไม่คืน ทิ้งเราขื่นร้าวหมองครองน้ำตา.... ...อากาศเยียบเย็นรอบทุกขอบทิศ ความมืดมิดเข้าคลี่คลุมพุ่มพฤกษา เพลงเย็นย่ำ แว่วไกล..คล้ายเพลงลา เพชรน้ำตาหยาดพร่างเปื้อนปรางค์นวล... ...แสงตะเกียงวับไหวริมชายน้ำ ลมหัวค่ำโชยร้าวให้หนาวหวล ฟ้ามืดแล้วดาวก็เคลื่อนเป็นเพื่อนครวญ หอมหลากมวลดอกหอมกล่อมเกลาใจ... ...แหงนมองฟ้าก็หลากดาวดูพราวแจ่ม มิเว้นแต้มดาริกาว่าคืนไหน แล้วก็เคลื่อนเลื่อนลาจากฟ้าไป ดุจรักไปเคลื่อนคล้อยลอยจากลา.... ...เมื่อดาวเคลื่อนเดือนคล้อยไปลอยลับ ฟ้าก็จับยามสางสว่างหล้า ไก่ขันแว่ว หมอกบางบางกระจ่างตา จนขอบฟ้าเรื่อรองทองอำพัน... ...ดอกสายหยุดฉุดใจให้หวนคิด คงไร้สิทธิ์ครองแคล้วแล้วต้องหัน รักษาใจพักให้เนิ่นนานวัน แล้วเจ็บนั้นคงน้อยเป็นรอยจาง.... ...รักไปอีกทำไมให้ใจเจ็บ ปวดก็เหน็บเจ็บรั้งดังหนามฝาง ที่ฝังลึกตรึกลงต้องปลงวาง ขอลาร้างพรากรักไกล.. จากใจเรา.. ...ขอถอนหักชนักหวานเคยซ่านอก ให้ช้ำฟกด่างพร้อยร่องรอยเหงา ชะล้างฟอกลอกให้ไร้แม้เงา ของรักเศร้าที่เนาว์ฝังอังแอบใจ... ...เมื่อวันผ่านสัปดาห์เคลื่อนจนเดือนผัน ณ คิมหันต์ฤดู ดูไสว ยามฝนพราย มวลไม้จะแตกใบ ผลิยอดใหม่ สวยไสวในธานี... ... ณ ยามนั้น หวังดวงใจให้สุขแจ่ม ดั่งฟ้าแต้มเดือนเพ็ญเห็นสุขขี ดั่งโลกสวยประดับล้วนมวลมาลี ดั่งร้อนมีฝนฉ่ำล้างให้พร่างเย็น..... +...................++......................++..................+ ชบาแดงสีเหลือง / 18-2-2550 / 11.05 น. www.doo-dd.com/music/play.php?id=3091 เพลงรักใน C Maje
18 กุมภาพันธ์ 2550 22:41 น. - comment id 658908
สวัสดีครับ ชบาแดงสีเหลือง แค่นามปากกาก้ออินขาดแล้วครับ แวะมาลิ้มอรรถรสบทบาทศิลป์ แค่เพียงยินก็หยาดเยิ้มเคลิ้มชิวหา ความเป็นศาสตร์ผงาดศิลป์ยังยาตรา ความมีค่าแห่งบทกลอนสอนตัวคน
19 กุมภาพันธ์ 2550 07:46 น. - comment id 658948
ยามรักลาร้าวนักจักเจ็บปวด ไม่อาจอวดใครใครให้ได้เห็น เก็บซากเราเอาไว้ไม่จำเป็น เวลาเย็น..ขอให้ลับ..ไปกับตะวัน. วันเวลา..จะช่วยเยียวยา ความเจ็บปวด สิ่งใดที่ไขว่คว้า มักห่างไกล..
19 กุมภาพันธ์ 2550 08:49 น. - comment id 658973
ฝันใกล้ค่ำ ย้ำเตือน มิเลือนร้าง รักทิ้งห่าง ไกลตัว หัวใจหนอ เคยเคียงอยู่ คู่เคล้า เฝ้าพนอ ต้องเลิกทอ ความฝัน นั้นสิ้นลง.....
19 กุมภาพันธ์ 2550 09:53 น. - comment id 659019
มาฝันไกล้ค่ำด้วยคน แล้วค่อยฝันต่อตอนดึก อีกครา..อิอิ
19 กุมภาพันธ์ 2550 11:28 น. - comment id 659077
ผันใกล้ค่ำ...ก็ฝันกลางวันนะสิครับ.... แม่ช่อ ชบาบ้านทุ่ง... พี่นี้หมายมุ่งมองหา... คิดถึงแต่น้อง ชบา.... พี่คร่ำครวญหาเช้าค่ำ... แม่ช่อ ชบาสีส้ม... อย่าให้พี่ตรม...เพราะน้องคนเดียววววววว
19 กุมภาพันธ์ 2550 16:41 น. - comment id 659297
... ..กลอนกุหลาบน้ำตา อ่านคราบ่าย ครูพิมให้บทกลอนวอนความหวัง คุณเบรฟฮาร์ทมาดเข้มเต็มภวังค์ ร่วมฝันบ้างคอนพูทน คนกันเอง.... ...คุณก่องกิก กิ๊กใครใคร่อยากรู้ ทำเจ้าชู้เกี้ยวชบาน่ากรามเขง... อิอิ.... บอกคนึงเป็นกลอนวอนบรรเลง ใจนึกเกรงกลัวหลงลม...ตรมเดียวแด...... ขอบคุณทุกท่านที่มาปลอบค่ะ ตอนแต่งกลอนอะ แค่เหงาเล็ก ๆ เองค่ะ.... ไม่ได้อกหักแต่อย่างใด..
19 กุมภาพันธ์ 2550 21:09 น. - comment id 659441
เรนแวะมาขอบคุณพี่ชบานะคะ..