คนน่ารักในโพเอ็ม...ภาค ๑

วิภาวดี

ในโพเอ็ม         ทุกคน                ล้วนน่ารัก
มารู้จัก              ครูพิม                แสนพริ้มเพรา
อ่านกลอนเธอ   ได้รับ                 ทั้งสุขเศร้า
แต่ฉันเฝ้า        อ่านกลอน          ทุกคืนวัน
เกือบทุกวัน          เธอเศร้า        เฝ้าถวิล
เหมือนเพลงพิณ   ขึ้นสาย           แล้วขาดผึง
ยังตลึง                 ไม่หาย            ใจรำพึง
หัวใจซึ้ง               เธอนั้นคือ    "กุหลาบขาว"
เมื่อมียาว             ในโลก           ย่อมมีสั้น
ในใจพลัน           จากดี              เป็นใจร้าย
ทำปากดี               แสนโหด        แกล้งกลับกลาย
ใจมลาย               นี่ความจริง     "แม่มด"เอง
นั่งฟังเพลง           ให้คิดถึง        น้อง"เพียงพริ้ว"
เธอน่ารัก             น่าชัง              ไม่เคยกริ้ว
กลอนอ่อนพริ้ว      สมชื่อ             คล้ายคลื่นริ้ว
ไม่หน้านิ่ว            เมื่ออ่าน          กลอนของเธอ
นี่มาเต๊อะ             คนนี้               คนห้าวหาญ
ไม่เคยพาล          ใจดี                 แสนอบอุ่น
เป็นที่รัก              งดงาม             ตามใจปุ่น
อกอุ่นอุ่น              ใครอยากได้    "เบรฟฮาร์ท "ไง
ก้าวมาไกล            ถ้าไม่              ลืมคนนี้
คนคนที่                ขวานผ่าซาก    ยังเรียกพี่
เอะทำงง                งงงงหรือ          งงทั้งปี
เธอคนนี้               ใช่ใคร            "เปเป้.." ไง
ถามหัวใจ              หลายครั้ง        น้องคนนี้
"เฌอมาลย์" ที่       น่ารัก              นิสัยงาม
ชอบแจกสุข           ทุกคน             จึงติดตาม
เธอสวยงาม           เกินค่า            แม้เพชรพลอย.....(จบภาค ๑)
***โปรดติดตามภาค ๒  ต่อไป******