หากฉันไม่ลืมตา ไม่ตื่นมาพบเจอเธออีกในพรุ่งนี้ ไม่เป็นไรหรอกนะคนดี จงใช้ชีวิตที่มีอยู่ต่อไป อย่าร้องไห้กับวันที่ไม่มีฉัน ต้องเข้มแข็งต้องผ่านมันให้ได้ แม้ไม่มีฉันอีกแล้วที่ข้างกาย แต่ในใจเราจะมีกันและกัน ฉันเองคงเจ็บปวดไม่แพ้เธอ หากต้องเผชิญกับวันนั้น วันที่สองมือฉันจะไม่ได้ทำหน้าที่ของมัน จะไม่ได้ปกป้องคนรักของฉันอีกต่อไป วันที่ตาสองตาจะไม่ได้สะท้อนภาพเธอชิดใกล้ จะไม่ได้ส่งแววตาความห่วงใย แววความรักในใจที่มันมี วันที่แขนสองข้างจะไม่ได้โอบปลอบเธอแล้วที่นี่ จะไม่สามารถสัมผัสคนที่รักที่สุดที่ฉันมี แค่คิดเพียงเสี้ยวนาทีก็ปวดใจ หากฉันไม่ลืมตา ไม่ตื่นขึ้นมาในวันใหม่ เธอคงมีคำตอบแล้วนะว่าฉันรักเธอมากเท่าไร แม้ในวันนั้นไม่มีโอกาสสักครั้งในคำสุดท้าย แต่ฉันจะรักเธอตลอดไป ตราบจนเสียงเต้นของหัวใจ....หยุดลง
2 กุมภาพันธ์ 2545 07:22 น. - comment id 33338
เพราะมากเลยค่ะ แต่ฉันจะรักเธอตลอดไป ตราบจนเสียงเต้นของหัวใจหยุดลง เธอไม่เจำเป็นต้องสงสัย เพราะฉันจะอยู่ใกล้เป็นสายลมรอบรอบเธอ ดูแลเธอ แม้เป็นแค่สายลม จะไม่พัดโชยให้เธอเหน็บหนาว แต่จะทำให้เธออบอุ่น แม้ในช่วงเวลาที่เธอต้องการใครสักคน ฉันอยู่นี
2 กุมภาพันธ์ 2545 09:50 น. - comment id 33349
แม้สิ้นเสียงหัวใจเธอหยุดเต้น แต่ความรักเธอยังอยู่ในใจฉันคนนี้ ตราบเท่าที่ลมหายใจแห่งรักฉันยังมี ความรักนี้จะตามไปในทุกที่ที่มีเธอ ขออนุญาติแต่งตอบนะค่ะ..^O^
2 กุมภาพันธ์ 2545 16:33 น. - comment id 33449
อ่านแล้วนึกถึงอุนโซกันจุนโซเลยอ่ะ ซึ้ง!!!
29 มิถุนายน 2545 09:09 น. - comment id 58145
มาอ่านกลอนค่า(o^___^o) ...zunkung...ลึกซึ้งมีความหมายอบอุ่นแต่ก็แฝงความเศร้าอยู่ด้วยในตัว
3 ตุลาคม 2548 15:31 น. - comment id 78436
เศร้าจัง ร่าเริงโหน่ยๆๆๆ