มือซ้ายที่เหว่ว้า กับมือขวาที่ว่างเปล่า ... .. . เมื่อสิ้นสุดคำว่า เรา นับจากวันนั้น อุ้งมืออบอุ่น สัมผัสที่เคยคุ้นต่อกัน ด้วยเวลาอันแสนสั้น... .................กลับทำให้เราต้องจากกัน.....ตลอดกาล จะเหนี่ยวจะรั้งเธอด้วยอะไร ทั้งที่หัวใจยังคงเรียกขาน อยากย้อนกลับไปให้เหมือนวันวาน ก็ทำได้เพียงแค่นั้น...คือปล่อยเธอไป... ฉันเห็นเพียงรอยเท้าที่เธอก้าวจากลา ฉันเห็นหยดน้ำตาที่รินไหล ฉันเห็นภาพคนพ่ายแพ้ ในวันที่รู้แน่แก่ใจ ฉันเห็นปลายมือที่ห่างออกไป และรอยยิ้มสุดท้าย เมื่อเราจากกัน *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
15 กุมภาพันธ์ 2550 20:32 น. - comment id 657624
ใช้มือซ้ายที่เหว่ว้า ขวักมือขวาที่ว่างเปล่า ให้ก้าวคนละก้าว แล้วเดินเข้ามาหากัน
15 กุมภาพันธ์ 2550 20:39 น. - comment id 657628
กอดตัวเองให้แน่นเข้า....อย่าเอาแต่ร้องไห้ สาอะไรกับหัวใจคนพันธุ์นั้น จะเสียน้ำตาออกมาเป็นสาย..... ......................ก็ไม่ช่วยให้เขาเปลี่ยนใจได้เลยสักวัน ค่าตอบแทนของความผูกพัน... .......................แค่คำว่าครั้งหนึ่งเคยรักกัน ...ยังมากไป ............................................................ บางที... บางครั้ง.. บางอย่าง... ก็เดินมาถึงที่สุดของหนทางของมัน
15 กุมภาพันธ์ 2550 20:42 น. - comment id 657631
งั้นปล่อยเขาไปเถอะนะ ถ้าหัวใจรั้งไว้ไม่ไหว จะเจ็บจะช้ำก็ให้มันเป็นไป แล้วก้าวสู่วันใหม่ด้วยใจที่มั่นคง
15 กุมภาพันธ์ 2550 20:46 น. - comment id 657634
เศร้าจังค่ะ..แวะมาอ่านค่ะ..
15 กุมภาพันธ์ 2550 20:49 น. - comment id 657636
วันนี้ยังมี ตัวฉันเอง แม้ไม่ใช่คนเก่งมาจากที่ไหน สองตายังมองหนทาง แม้จะอ้างว้างไปบ้างก็ไม่เป็นไร สองแขนยังคงโอบอุ่นไอให้หนึ่งหัวใจได้มีกำลัง ....................................................... ขอบคุณแม่มด(ไม่) ใจร้าย ที่แวะมาทักทายจ้ะ
16 กุมภาพันธ์ 2550 16:47 น. - comment id 658090
ปล่อยมือฉันแล้วจากไปเสียเถอะ เข้าใจแล้วว่าเราไม่รักกัน