เป้ความรักเธอแบกมาถ้าเหนื่อยหนัก จะหยุดพักแบ่งออกบ้างก็ยังได้ หย่อนทิ้งลงตรงวิถีที่ห่างไกล เพื่อหนึ่งใครผู้บาดเจ็บได้เก็บกำ แม้เพียงเศษซากหนักของรักหน่าย ก็ยังมีความหมายให้เพ้อพร่ำ หนึ่งฤดีที่รันทดจักจดจำ ฝีปากแห้งอาจชุ่มฉ่ำแทนน้ำตา ที่นี่ไม่มีใครเป็นเจ้าของ มีเพียงน้ำขุ่นนองดินปวดปร่า กับร่างหนึ่งซึ่งนิ่งผ่านกาลเวลา หลบอยู่ใต้ชายคาของคืนวัน เป้แบกมาถ้าเหนื่อยหนักพักก่อนได้ ค่อยลุกก้าวต่อไปใจอย่าหวั่น น้ำสักแก้ว ลมเย็นเย็น พูดคุยกัน ค่อยกอบรักเก็บฝัน...วันต่อไป.
15 กุมภาพันธ์ 2550 19:55 น. - comment id 657597
วนเวียนค้นคลังคำแล้วอ้ำอึ้ง คำที่ถึง ที่ใช่ อยู่ไหนหนอ แค่อยากสื่อตามสัตย์ชัดเจนพอ ติดในคออ้อมแอ้มกล้อมแกล้มจัง ที่ลึกซึ้งกว่า "รัก" สักล้านเท่า มีหรือเปล่าคำนั้นที่ฉันหวัง เผื่อแจกแจงเผยใจให้เธอฟัง มีสักครั้งได้ถึงครึ่งความจริง
15 กุมภาพันธ์ 2550 20:15 น. - comment id 657608
มาเก็บความรักแถวๆนี้ค่ะ..ไม่รู้มีใครเอาแบ่งบ้างหรือเปล่า..
19 กุมภาพันธ์ 2550 22:57 น. - comment id 659481
ขอบคุณที่ยังรัก