เพราะปีกหัก บินไกล ไปไม่ถึง ได้เพียงครึ่ง ของใจ ไร้จุดหมาย โบยบินไป เพราะใครหนอ จุดประกาย ฝันสลาย สุดท้าย แค่ครึ่งทาง คิดว่ารัก คิดว่าหลง คงยังคิด คงเป็นสิทธิ์ ของใจ อันอ้างว้าง อดีตหวาน นึกว่าหวาน ไม่จืดจาง แต่ความห่าง หนทางกั้น กั้นรักเรา รักติดปีก โบยบินไป สุดขอบฟ้า รักจากลา ฉันโหยหา ให้เงียบเหงา ตามทางรัก ยังหารัก เหลือเพียงเงา ปีกใจเศร้า ปีกรักพัง พังรักเอย...
6 กุมภาพันธ์ 2550 15:24 น. - comment id 653584
เจ้าสายลมใต้ปีกใยหลีกเร้น มิยอมเป็นพลังยังเมินหมาง สู่จุดหมายเหมือนเพื่อนช่างเลือนลาง ถูกทิ้งขว้างบินต่อไปไม่ไหวแล้ว
6 กุมภาพันธ์ 2550 18:46 น. - comment id 653746
ประกายหวังเจิดจ้าดันมาจบ อยากจะลบความจริงถูกทิ้งขว้าง ต้องหุบปีกพักกายที่รายทาง โดนทิ้งห่างออกไปไกลทุกที.. :) ยืมคำเจ้ากานต์..มาสร้างเรื่องต่อไป..