ฝันสลาย

ต้นไม้ของอ่วง

เพราะปีกหัก บินไกล ไปไม่ถึง
ได้เพียงครึ่ง ของใจ ไร้จุดหมาย
โบยบินไป เพราะใครหนอ จุดประกาย
ฝันสลาย สุดท้าย แค่ครึ่งทาง
คิดว่ารัก คิดว่าหลง คงยังคิด
คงเป็นสิทธิ์ ของใจ อันอ้างว้าง
อดีตหวาน นึกว่าหวาน ไม่จืดจาง
แต่ความห่าง หนทางกั้น กั้นรักเรา
รักติดปีก โบยบินไป สุดขอบฟ้า
รักจากลา ฉันโหยหา ให้เงียบเหงา
ตามทางรัก ยังหารัก เหลือเพียงเงา
ปีกใจเศร้า ปีกรักพัง พังรักเอย...				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    6 กุมภาพันธ์ 2550 15:24 น. - comment id 653584

    เจ้าสายลมใต้ปีกใยหลีกเร้น
    มิยอมเป็นพลังยังเมินหมาง
    สู่จุดหมายเหมือนเพื่อนช่างเลือนลาง
    ถูกทิ้งขว้างบินต่อไปไม่ไหวแล้ว
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • กุ้งหนามแดง

    6 กุมภาพันธ์ 2550 18:46 น. - comment id 653746

    ประกายหวังเจิดจ้าดันมาจบ
    อยากจะลบความจริงถูกทิ้งขว้าง
    ต้องหุบปีกพักกายที่รายทาง
    โดนทิ้งห่างออกไปไกลทุกที..
    
    :)  ยืมคำเจ้ากานต์..มาสร้างเรื่องต่อไป..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน