ไล่ล่าตามหาความฝัน กลางตะวันแผดกล้าสาดแสง ดุจเปลวไฟโหมไหม้ร้อนแรง สำแดงหัวใจทรนง แม้ล้มลุกคลุกคลานมากี่ครั้ง เคยผิดหวังพลั้งใจใหลหลง คงหยัดยืนฝืนฝ่าอย่างมั่นคง ชีพดำรงอยู่ได้ไม่ปลิดวาง วิ่งไล่ตามไฟฝันมันเหนื่อยล้า สุดสายตาหนทางเวิ้งว้าง เมื่อความฝันยังมีแม้เลือนลาง คือเส้นทางปรารถนาสู่หลักชัย ดวงตะวันยังมิเคยลาแสง เพียงผ่อนแรงแฝงกายหลับใหล สุริยันลับลาฟากฟ้าไกล ถึงเวลาหัวใจได้พักพิง อาจลิ้มรสบางครั้งทั้งหนาวร้อน โหยหาอาวรณ์ทุกสิ่ง หยาดน้ำตาไหลหลั่งท่ามความจริง หากอย่าทิ้งไฟฝันลงกลางทาง
5 กุมภาพันธ์ 2550 12:08 น. - comment id 652913
สักวันคงได้สิ่งที่ใฝ่ฝัน......
5 กุมภาพันธ์ 2550 13:24 น. - comment id 652947
ตะวัน ยังอยู่ คู่ฟ้า แม้บาง เวลา ไกลห่าง อบอุ่น มอบให้ ไม่จาง หรือร้าง ห่างหาย กลายไป เมื่อวัน ครบเวียน เปลี่ยนผ่าน ตะวัน จะหัน มาใหม่ ส่องแสง สว่าง กลางใจ มอบให้ แด่ผอง ผู้คน ตะวันไม่ไปไหนค่ะ..ยังอยู่ที่นี่เสมอค่ะ
5 กุมภาพันธ์ 2550 13:50 น. - comment id 652956
รอเราด้วยล่ะ อย่าวิ่งเร็วไปนะคะ อิอิ
5 กุมภาพันธ์ 2550 15:55 น. - comment id 653019
ขอให้ไล่ตามฝันทันนะคะ..เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ..
5 กุมภาพันธ์ 2550 16:41 น. - comment id 653037
สวัสดีค่ะ แม้อยู่ไกลจะไปถึงซึ่งฝัน เขียนวาดมันด้วยหัวใจใฝ่ศรัทธา ยากแสนเข็ญเพียงใดจะไขว่คว้า ให้ได้มา...ความฝัน...ฉันหวังคอย.. เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้สำเร็จสมดั่งตั้งใจนะคะ
5 กุมภาพันธ์ 2550 22:07 น. - comment id 653242
สู้เขา...ทาเคชิ
7 กุมภาพันธ์ 2550 21:04 น. - comment id 654222
จะขอตามตะวันไม่ห่างหาย...แต่หากเมื่อตะวันราแสงลง เราจะเรียนรู้ว่า เราจำต้องอยู่ด้วยตัวเองให้ได้ มาอ่านกลอนคุณค่ะ ^^