ใจรานร้าวหนาวน้ำตาน่าขันไหม ต้องโหยไห้น้ำตาครองอาบสองแก้ม อีกนานไหมใจจะพิมพ์ภาพยิ้มแย้ม แล้วแต่งแต้มสีหวานผ่านเรือนใจ อยากวอนลมห่มดาวพราวพร่างฟ้า ซับน้ำตากล่อมขวัญที่หวั่นไหว วอนตะวันที่สั่งลาขอบฟ้าไกล เป็นหลักใหญ่ให้ไอสุขทุกคืนวัน คงเป็นได้แค่ไอหมอกแสร้งหยอกเย้า คนใจเหงาคงระทมตรมเสียขวัญ ด้วยใยรักถักร้อยรอยผูกพัน สองเรานั้นคู่ขนานม่านนิรันดร์.
31 มกราคม 2550 18:50 น. - comment id 651163
อย่าหนาวอย่าอาลัยมากนะจ๊ะ เดี๋ยวความหนาวก็ผ่านไปเอง
1 กุมภาพันธ์ 2550 00:49 น. - comment id 651254
วอนตะวัน ผันฟ้า มาหาเพื่อน ส่องแสง เพื่อล้างเลือน ความหมองหม่น ให้เพื่อนคลาย โศกทุกข์ รุกกมล มีสุขล้น ในอุรา ทุกคราเอย ....มาส่งกำลังใจให้ค่ะ Salukphin....
1 กุมภาพันธ์ 2550 17:30 น. - comment id 651518
ขอบคุณค่ะคุณแม่มดใจร้ายและ คุณปราณรวี ขอบคุณมากๆอีกครั้งนะคะ