เป็นเพราะเหงาเราจึงมานั่งคิด มายึดติดความเหงาเอาเป็นเพื่อน มานั่งจ้องสายตาที่มาเยือน และดูเหมือนเป็นเพื่อนตลอดมา มานั่งจ้องสายตากับความเหงา และเอาเจ้าเข้าสู่ในเคหา มีความเหงาคอยเยือนตลอดมา และเหมือนว่าเป็นเพื่อนที่รู้ใจ ขอยึดเอาความเหงาเข้าเป็นเพื่อน หัวใจเตือนแม้เหงาสักแค่ไหน ยังรู้ว่ามีเจ้าอยู่ข้างใจ ไม่ห่างไกลความเหงามาจ้องตา
30 มกราคม 2550 02:35 น. - comment id 650203
เมื่อเหงามาเยือน... ก็เหมือนเพื่อนมาหา เมื่อเหงาไม่มา...... เหมือนเพื่อนยามาลาไกล เมื่อเหงามาทัก.....เหมือนคนรักมาเคียงใกล้ และเมื่อเหงาจากไป...เหมือนใครๆ ทอดทิ้งเรา
29 มกราคม 2550 19:58 น. - comment id 650515
เหงาเหมือนกันเหรอค่ะนี่
29 มกราคม 2550 20:20 น. - comment id 650521
เอาแว่นตา..มาให้..ใส่ไว้เถอะ เผื่อว่าเจอะ..ความเหงา..เจ้าปัญหา รีบใส่เลย..นะเพือน..อย่ารอช้า กันสายตา..เจ้าความเหงา..เข้ามาเยือน...
29 มกราคม 2550 20:20 น. - comment id 650522
ก็บอกแล้วว่าคุณกระต่ายทำไมมาเหงา แข่งกับแม่มด
29 มกราคม 2550 20:22 น. - comment id 650523
กุหลาบ ถึงตอนนี้ เพื่อนนั้น ก็ใส่แว่น แต่เป็นแว่น สายตา เท่านั้นหนา เจ้าความเหงา นั้นยัง มาจ้องตา เดี๋ยวจับฆ่า ซะเลย ดีมั้ยเธอ
29 มกราคม 2550 20:25 น. - comment id 650525
หายไปเพียง..วันเดียว..น่าเสียวไส้ กลับมาใหม่..โหดนิ่มนิ่ม..เลยเธอจ๋า ดุชะมัด..สมชื่อ..เลยนี่นา แม่มดจ๋า..อย่าใจร้าย..ได้ไหมเธอ...
29 มกราคม 2550 20:32 น. - comment id 650536
กุหลาบ ฉันหายไป สองวัน นะเพื่อนจ๋า เลยกลับมา โหดใหม่ ให้ใครเห็น โหดนิ่มนิ่ม ดีกว่า แม่เนื้อเย็น จะได้เห็น เต็มเต็ม ทั้งสองตา
29 มกราคม 2550 20:42 น. - comment id 650549
อย่านั่งเหงาเศร้านะนะแม่มด อย่ากำสรดโศกเศร้าเฝ้ากำสรวล อย่าอ่อนแอแพ้ใจไหวคร่ำครวญ อย่าไห้หวนโหยหาน้ำตาคลอ.
29 มกราคม 2550 20:44 น. - comment id 650551
เห็นว่าเครียด..งานมาก..หนักใช่ไหม เลยวุ่นวาย..เปลี่ยวเหงา..เศร้าขื่นขม จึงเขียนกลอน..ระบาย..คลายทุกข์ตรม เธออย่าจม..ในความเหงา..เราขอวอน...
29 มกราคม 2550 20:45 น. - comment id 650552
ทำไมพี่แต่งกลอนได้เพราะจังเลยครับ แวะมาทักทายครับพี่แม่มดใจร้าย
29 มกราคม 2550 20:51 น. - comment id 650557
Salukphin จะเลิกนั่งเลิกเหงาคราวมีเพื่อน มาเยี่ยมเยือนเตือนจิตอีกสักครั้ง ไม่กำสรดโศกาให้น่าชัง จะไม่ขังใจตัวให้เหงานาน
29 มกราคม 2550 20:53 น. - comment id 650558
กุหลาบ ถึงตอนนี้ งานน้อย ลงไปแล้ว แม่เพื่อนแก้ว ขอบใจ ที่เป็นห่วง แค่เห็นคน เหงาเศร้า อยู่ในทรวง เลยเป็นห่วง เขียนกลอน เหงาออกมา
29 มกราคม 2550 20:56 น. - comment id 650559
คนใจเย็น ขอบใจจ้าสำหรับคำชม แหมแม่มดยิ้มหน้าบานเลยละ
29 มกราคม 2550 20:59 น. - comment id 650562
ใครกันนะ..เหงาเศร้า..ที่เธอว่า ส่งแววตา..ซึ้งไหม..ใคร่อยากเห็น ก็อยากรู้..นี่นา..อย่าใจเย็น เขานั้นเป็น..คนของใจ..ใช่ไหมน๊า..
29 มกราคม 2550 21:05 น. - comment id 650566
กุหลาบ แค่เห็นคน เหงาเหงา เดินไปทั่ว เลยลืมตัว เหงาตาม เลยนะนั่น แต่ไม่ได้ มองดู สายตากัน ซึ้งมั้ยนั่น ไม่เห็น เลยสักที
29 มกราคม 2550 21:07 น. - comment id 650569
อย่านั่งเหงาเศร้าใจไงยิ้มแล้ว แน่ะเพื่อนแก้วนั่งยิ้มอิ่มแก้มใส ลุกขึ้นมองจ้องตอบขอบฟ้าไกล เห็นหรือไม่ใครยิ้มงามข้ามขอบฟ้า.
29 มกราคม 2550 21:08 น. - comment id 650571
เห็นไหมคะแม่มดนางฟ้ายิ้มส่งมาจากแดนใต้นะคะ
29 มกราคม 2550 21:09 น. - comment id 650572
คนเหงาเหงา..สาวหงิมหงิม..ยิ้มไว้เถิด จะประเสริฐ..กว่าสิ่งใด..ในโลกหล้า หน้าจะใส..แก้มเปล่งปลั่ง..งดงามตา ใครมองมา..เห็นเรา..เศร้าหายพลัน..
29 มกราคม 2550 21:14 น. - comment id 650574
Salukphin แค่เพียงเหงาชั่วคราวเท่านั้นหนา จึงได้พาความเหงามาเป็นเพื่อน แต่เห็นเพื่อนนั้นพามาเยี่ยมเยือน เลยได้เตือนความเหงาให้ร้างลา ขอบคุณค่ะนางฟ้าจากแดนใต้
29 มกราคม 2550 21:17 น. - comment id 650578
กุหลาบ ฉันนั้นเหงา แต่ไม่หงิม ได้ไหมเล่า แล้วจะเอา รอยยิ้ม ไปถามหา หน้าฉันใส ดังเด็ก ยี่สิบห้า เดี๋ยวจะว่า ไม่บอก นะเพื่อนเกลอ
29 มกราคม 2550 22:15 น. - comment id 650589
เชิญคนขี้เหงามาทางนี้ โอ๋คนดีมานี่จะปลอบขวัญ อย่าเศร้าสร้อยหงอยเหงายอดชีวัน ล้อมวงกันเข้ามาเหลือขานึง อิอิ...พูดเหมียนเล่นเป็น
30 มกราคม 2550 07:57 น. - comment id 650633
มล..เดี๋ยวมาอยู่เป็นเพื่อนนะ
30 มกราคม 2550 08:36 น. - comment id 650636
ชมพู ตกลงนี่เธอว่ามาปลอบขวัญ หรือชวนกันเพราะเธอนั้นขาดขา เดี๋ยวมาต๋าก็จะพากันมา ฉันเห็นว่ารีบหนีกันเถอะเธอ ปราณรวี งั้นเห็นคง ต้องมี เหงาเป็นเพื่อน จะได้เยือน เห็นเพื่อน ทุกค่ำเช้า มีคนอยู่ ใกล้ชิด คอยเป็นเงา เพราะเราเหงา เขาเลย ไม่ทิ้งไป ครูพิม ขอบคุณค่ะพี่พิม ที่จะมาอยู่เป็นเพื่อน
30 มกราคม 2550 10:10 น. - comment id 650647
ความเหงาช่างโหดร้าย สยบลงได้น่านับถือจริงๆ
30 มกราคม 2550 10:52 น. - comment id 650650
คอนพูทน อยากสยบให้ราบคาบเลยค่ะ เจ้าความเหงานี่น่ะ
30 มกราคม 2550 11:00 น. - comment id 650654
เปิดดวงตา ต้อนรับ ซับความเหงา เปิดใจเศร้า เหงาหงอย ละห้อยหา นั่งเหม่อลอย คอยคนหนึ่ง ซึ่งกลับมา เพียงหวังว่า เขาคนนั้น คงเหมือนเดิม สวัสดีจ้าคุณพี่แม่มด
30 มกราคม 2550 11:05 น. - comment id 650659
น้องศรรกรา มัวแต่นั่ง เปิดตา รอความเหงา รอความเศร้า จากเขา เข้ามาหา นั่งเหม่อลอย คอยใคร เขาจักมา แม่มดว่า อย่านั่ง รอต่อเลย
30 มกราคม 2550 11:30 น. - comment id 650667
มาเยี่ยมเยือนคงเหงาจ๊ะ แหมมีเพื่อนเยอะขนาดนี้ไม่น่าเหงานิ .....
30 มกราคม 2550 12:55 น. - comment id 650700
เอ๊!!!!....ช่างเหมือนผมเหงาและเดียวดายครับ แก้วประเสริฐ.
30 มกราคม 2550 14:14 น. - comment id 650732
มานั่งจ้องสบตากับความเหงา..ด้วยคน
30 มกราคม 2550 18:44 น. - comment id 650823
พี่เบรฟ ตอนแรกก็เหงาค่ะ แต่เจอเพื่อนเยอะขนาดนี้เหงาไม่ลงเลยค่ะ คุณแก้วประเสริฐ ตอนนี้แม่มดหายเหงาแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ คุณไรไก่ มาจ้องตากับแม่มดดีกว่านะ
30 มกราคม 2550 20:52 น. - comment id 650873
เหงาเหมือนกันจ่า
30 มกราคม 2550 20:56 น. - comment id 650877
เมามาย(คนนิยาย) ตกลงว่าเหงา หรือเมาคะ