เมื่อฝนซาเธอลาไกล

เจ้าพานทอง


เมื่อฝนซา ฟ้าสาง เมื่อยามสาย
คลับคล้ายกลาย กลับเปลี่ยน  วนเวียนหา
ยามฝนซัด ฟ้าร้องครืน ตื่นอุรา
เหมือนเวลา  พาเธอเปลี่ยน  เวียนฤดู
เคยชมชื่น หมื่นฝัน ร่วมกันผ่า
ซับน้ำตา เวลาท้อ ขอคงอยู่
เคยร่วมทุกข์ สุขแท้ แม่โฉมตรู
เคยร่วมสู้ คู่ชะตา นาทีตรม
แต่แล้ววัน  เวลา  กลับพาเปลี่ยน
ฤดูเวียน เปลี่ยนผัน พลันขื่นขม
รักเคยร่วม เรียงเคียงคู่ ชูชื่นชม
ร้าวระบม จมเจ็บปวด  รวดร้าวรอน
กลิ่นน้ำหอม ยังห้อมห่ม พรมหัวใจ
คืนสว่าง วันไสว ไม่ถ่ายถอน
จิตยังจำ อยู่ค่ำเช้า เฝ้าอาวรณ์
เธอจากจร ห่อนจำ ฉันรำเค็ญ
หวังเพียงกาล  เวลา  จะพานพ้น
ให้จำนน  ต่อความเศร้า  แสนยากเข็น
บรรเทารอย  ที่กรีดลึก ทิ้งแผลเป็น
ไม่ให้เห็น   ดังเช่นนี้  ที่โศกครวญ
  
ร่วมกันบรรเลงโดยคุณ MixColumne				
comments powered by Disqus
  • nung

    16 มกราคม 2550 10:43 น. - comment id 646549

    ถึงตัวไกลใจอยู่ไม่รู้จาก
    จำต้องพรากจากเธอให้หวั่นไหว
    (เอาน่าเปงงงงกะลังจายให้)
    อย่าลืมมาเม้นท์ให้เราบ้างนะ18.gif18.gif
  • เพียงพลิ้ว

    16 มกราคม 2550 10:49 น. - comment id 646552

    
    น้ำตารื้นคืนฝนซาไกลลาจาก
    พบแล้วพรากตามเวลาพาใจหาย
    สายฝนดึกสะอื้นคืนเดียวดาย
    สิ้นแล้วสายสวาทรักเคยภักดี
    
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • กระต่ายใต้เงาจันทร์

    16 มกราคม 2550 13:38 น. - comment id 646594

    น้ำตารื้นฝนซาเธอลาจาก
    พบแล้วพรากจากไกลใจสลาย
    ทนเจ็บช้ำหงอยเหงาเศร้ามิวาย
    รักห่างหายใครทิ้งร้างระหว่างเรา36.gif
  • White roses

    16 มกราคม 2550 15:02 น. - comment id 646634

    ยามฝนซา..หัวใจ..ใครนะเศร้า
    เห็นเธอเหงา..เหว่ว้า..พาอดสู
    คนเคยรัก..เปลี่ยนแปร..ไม่แลดู
    ยอดพธู..เหินห่าง..แรมร้างไกล
    
    โปรดจงซับ..น้ำตา..ที่รินหลั่ง
    ยามฟ้าสาง..ขอเธอเป็น..เช่นคนใหม่
    ยามฝนซา..ทอดสายตา..ให้ยาวไกล
    เธอเห็นไหม..แสงสวยใส..อยู่ปลายฟ้า
    
    ลืมเสียเถิด..เรื่องราว..แห่งฝันร้าย
    เริ่มต้นใหม่..รวมพลัง..อย่างทายท้า
    ฉันขอเสริม..เติมน้ำใจ..แห่งศรัทธา
    ก้าวเถอะนะ..ก้าวต่อไป..ด้วยใจทรนง...
    
    46.gif36.gif
  • เอ็ม

    16 มกราคม 2550 19:49 น. - comment id 646737

    หายไปบทนึงอ่า....
  • มารแมงมุม

    16 มกราคม 2550 23:11 น. - comment id 646819

    วันฝนซาฟ้าโศกโลกซึมเศร้า
    ภาพเก่าๆ เลือนหายปลายวสันต์
    ฤดูหนาวก้าวย่างอย่างเงียบงัน
    เธอจากฉันไร้คำลาวันฟ้าดำ
    เหมือนวันคืนเนิ่นนานกับการพราก
    ทำใจยาก...หนาวลมพรมกระหน่ำ
    บอกตัวเองการจาก...วิบากกรรม
    ให้จดจำเจ็บใจไปอีกนาน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน