พิศพักตร์เจ้า เอาพี่เพ้อ ถึงเช้าค่ำ ยินเจ้าพร่ำ ทำให้ใจ พี่อ่อนไหว กอดเพียงหมอน เจ้านอนหนุน อุ่นถึงใจ ดมกลิ่นไอ ในกายเจ้า เข้าถึงทรวง ไม่คิดถึง แค่รำพึง ถึงเท่านั้น อกพี่สั่น ใช่ห่วงหา แต่ห่วงหวง ไม่หลงหรอก แค่บอกรัก หนักเต็มทรวง ไม่หลอกลวง แม้ล่วงเลย เอ่ยตามจริง
12 มกราคม 2550 10:03 น. - comment id 645510
ไปทำงานดีฝ่า ว่าง ๆ เดี๋ยวเจอกันใหม่ บ๊าย บาย
12 มกราคม 2550 10:11 น. - comment id 645512
ไม่ลวงและไม่หลอก ให้ชอกและให้ช้ำ คิดถึงเธอจึงทำ ครวญคร่ำมาเป็นเพลง
12 มกราคม 2550 10:38 น. - comment id 645520
แต่ห้ามล่วงล้ำค่ะ...
12 มกราคม 2550 12:21 น. - comment id 645555
ไม่หลอกลวงเหมือนกันค่ะ แต่โดนหลอกเต็มเปาเลยค่ะ
12 มกราคม 2550 12:31 น. - comment id 645562
กานต์มีหมอนเยอะ เดี๋ยวแบ่งให้นะคะ อิอิ
12 มกราคม 2550 12:39 น. - comment id 645567
12 มกราคม 2550 12:50 น. - comment id 645576
กอดเพียงหมอนก่อนนอนก็อุ่นใจ...
12 มกราคม 2550 15:40 น. - comment id 645685
ความรักเข้าตาจนแล้วนะนี่ อาการสาหัส อิอิ
12 มกราคม 2550 18:30 น. - comment id 645763
ข้าชอบเสียงหัวร่อของเจ้าจังเลยแม่นาง ขอยืมมาขัดขี้ไคลได้หรือไม่