จะเอื้อมเฟากฟ้ามาห่มรัก เอาสายหมอกทอถักให้นอนหนุน ร้อยดาวเดือนเหมือนมาลัยมอบให้คุณ มวลมาลีหอมกรุ่นแทนอุ่นไอ เมื่อรักเเรกสุดหง่อมย่อมอ่อนหวาน เมื่อเนิ่นนานรสรักมักอ่อนไหว รักเคยหวานกลับพาลขมระทมใจ ขมอื่นใดหรือจะเท่ารักร้าวราน
3 มกราคม 2550 11:23 น. - comment id 642814
3 มกราคม 2550 12:50 น. - comment id 642827
ฟังรักร้าวทีไรใจเริ่มเศร้า เคยมัวเมาคำว่ารักมาช้านาน แต่วันนี้ลืมแล้วเรื่องวันวาน เรื่องรักร้างที่มันเกิดกับตัวเรา ต่อแต่นี้ไม่มีเธออีกแล้ว ไม่มีแววที่เธอจะกลับมา คนที่ให้กำลังใจและเยียวยา คอยรักษาเมื่อตอนอ่อนล้าแรง จากนี้ไปขอให้เธอมีสุขขี เป็นคนดีของเค้าให้นานๆ ยามใดที่รู้สึกเจ็บและร้าวราน จงซมซานกลับมาเรายินดี (ขอฝากกลอนด้วยครับ)ถ้าหากไม่เพราะขออภัยด้วยครับเพราะผมมือใหม่หัดแต่ง.. ถ้าหากใครอ่านแล้วขอแสดงความคิดเห็นด้วยครับ.....ขอบคุณล่วงหน้าครับ..vee...กีต้าไร้สาย
27 มกราคม 2550 21:55 น. - comment id 650064
น่าสงสารจริงนักรักที่ร้าว ต้องนั่งคร้าวน้ำตาว่าหวั่นไหว มันร้าวลึกเจ็บทรวงถึงดวงใจ ปวดร้าวไปหลายวันจึงบรรเทา