..เธออาจไม่ใช่ใครคนนั้นที่ฝันใฝ่ ..เธออาจไม่ใช่คนที่ใจชั้นใฝ่หา ..เธออาจไม่ใช่ใครบางคนที่เคยฝันยามหลับตา ..เธออาจเป็นเพียงลมพัดพาให้ฉ่ำใจ ..เธออาจเป็นเพียงสายฝนที่พรมช่ำ ..เธออาจเป็นเพียงคนนั้นที่ทำให้ใจชั้นหวั่นไหว ..เธออาจเป็นเพียงแค่กองฟืนยามที่ร้าวเหน็บหนาวใจ ..เธอคือคนที่ทำให้หัวใจฉันยิ้มทั้งน้ำตาทุกค่ำคืน ..หิมะขาวโปรย ..แม้ว่าฉัน...ไม่ใช่ใครคนนั้นที่เธอฝัน ..แม้ว่าฉัน....ไม่ใช่คนสำคัญที่เธอใฝ่หา ..แม้ว่าฉัน....ไม่ใช่คนที่อยู่ในสายตา ..แม้ว่าฉัน....ไม่ใช่เทวดาแต่ทั้งหมดใจมีให้เธอ ..ฉันอาจเป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง ..ไม่ได้หวานซึ้งเหมือนคนไหนๆ ..ฉันอาจไม่ได้เลิศเลอเหมือนใคร ๆ ..มีเพียงแต่หัวใจที่ให้เธอ....... ..ฉันอาจเป็นเพียงสายฝนที่ฉ่ำเย็น ..ฉันอาจเป็นสายลมที่พัดเอาแต่ความห่วงใยไปให้ ..ฉันอาจเป็นเพียงเม็ดทรายที่ไม่เคยมีค่าอะไร ..แต่รู้ไหมว่าฉันจะเป็นอะไร.....ฉันก็รักเธอ ..สายลมหนาว
1 มกราคม 2550 10:56 น. - comment id 642208
เพราะมากค่ะ เหมือนชีวิตเราเลยค่ะ
1 มกราคม 2550 11:44 น. - comment id 642214
ชอบมาก ๆ ครับ
2 มกราคม 2550 04:02 น. - comment id 642374
อันความรัก..เป็นสิ่ง..มากมีค่า แต่บางครั้ง..ก็หา..ค่าไม่ได้ จะมีค่า..ถ้าประทับ..กับหัวใจ และจะไร้..คุณค่า..ถ้ารักลวง...
2 มกราคม 2550 18:45 น. - comment id 642569
สวัสดีปีใหม่ครับ
2 มกราคม 2550 20:33 น. - comment id 642626
ถึงคุณ ตะวันรุ่ง ขอบคุณมากค่ะที่ชอบ อย่าลืมแวะมาดูใหม่นะค่ะ ถึงหัวหน้าซากทัพ นามปากกา แปลกจังไม่ทราบว่าแปลว่าไรหรอ ถึงคุณกุหลาบขาว กลอนเพราะนะค่ะ ขอบคุณที่แวะมา ถึงคุณห้วงคำนึง สวัสดีปีใหม่เช่นกันค่ะ
13 มกราคม 2550 09:12 น. - comment id 645852
หิมะขาวค่ะ....แวะมาแก้กลอนนิดหน่อย...ขอบคุณนะคะสำหรับเม้นท์....^O^