โอ้นวลน้อง เจ้ารู้ บ้างหรือเปล่า พี่นี้เฝ้า รอเจ้า ไม่วายเว้น รอความรัก จากเจ้า ทั้งเช้าเย็น ไยไม่เห็น ใจพี่ ที่เฝ้ารอ เจ้าเอาใจ ฝากไว้ กับคนอื่น เจ้าระรื่น เพียงใด หัวใจหนอ ไม่เห็นใจ ตัวพี่ ที่เฝ้ารอ นวลละออ เจ้าหนอ ใจดำจริง ยามเจ้าทุกข์ พี่รุก ไปปลุกปลอบ เจ้ายังตอบ ขอบใจ ที่ไม่ทิ้ง แต่พอเขา กลับมา แค่อ้างอิง เจ้าก็ทิ้ง ตัวพี่ ไปได้ลง นวลละออ ใจเจ้า เป็นไฉน แล้วทำไม ทำพี่ ให้ใหลหลง แต่ตัวเจ้า กลับทิ้ง ไม่มั่นคง เจ้านั้นจง ใจฆ่า ให้จาบัลย์
30 ธันวาคม 2549 04:38 น. - comment id 641571
ไปดินเนอร์มาเหรอ...รอตั้งนาน..
30 ธันวาคม 2549 07:31 น. - comment id 641583
ขอโทษนะเพื่อนนะ ที่ปล่อยให้รอน่ะ อย่าโกรธกันนะจ๊ะ
30 ธันวาคม 2549 07:42 น. - comment id 641594
ไม่ได้จงใจฆ่าน้า อิอิ แค่จงใจลืมเองค่ะพี่แม่มด ใจนางเหมือนดังนางรถ อิอิ
30 ธันวาคม 2549 20:39 น. - comment id 641731
ใจนางเหมือนดั่งทางรถ ซะเมื่อไหร่.... ใจนางเหมือนดั่ง ยางรถ ซะงั้น...
30 ธันวาคม 2549 22:02 น. - comment id 641758