...อย่ารักกัน...หากไม่มั่นใจ...

เบนนี่

อาจเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา
ไม่ใช่คนที่มีคุณค่ามากกว่าใครคนไหน
เป็นเพียงคนใกล้ในสายตา ไม่เลิศเลอกว่าใคร
อยู่เคียงข้างไม่ห่างไกล เกินจะพบเจอ....

ฉันไม่ใช่คนแรกที่เธอร่วมฝัน
เป็นเพียงคนของคืนและวัน ที่เคยพร่ำเพ้อ
เคยผิดพลาดกับความรักจนมาเจอเธอ
ต่างคน ต่างเหงา เลยเผลอ มารักกัน

ฉันอยากให้เธอทบทวนให้ดี
ที่ว่ารักฉันนี้ เพียงเพราะเหงา เลยไหวหวั่น
เพราะเคยผิดพลาดมาก่อน จนมาพบกัน
หรือเพราะเธอเห็นฉัน....ไม่มีใคร

อย่ารักกัน เพียงเพื่อค่าเวลา
หรือเพื่อจะลบคนของวันที่ผ่านมา ที่ทำเธอหวั่นไหว
อย่าเห็นฉันเป็นเพียงตัวเลือกหนึ่ง อยากให้เข้าใจ
ว่าคนคนนี้ก็มีหัวใจ ไม่ต่างอะไรกับเธอ

อย่าบอกว่ารัก...หากยังไม่มั่นใจ
อย่าสักแต่พูดไป....ให้ฉันพร่ำเพ้อ
เป็นเพียงคนของวันเวลา ที่นำพามาพบเจอ
แต่ไม่ใช่คนที่เธอรอมาเสมอ ฉันเข้าใจ

รักแรกของเธอ ต้องจบโดยความผิดพลาด
ไม่มีแม้โอกาส  จะลาเลยใช่ไหม
จากไปโดยที่ยังรัก มันเจ็บช้ำฉันเข้าใจ
เพราะหน้าที่การงาน เลยต้องเป็นไป ใช่ใจคนเปลี่ยนแปลง

หากสักวันเขาคนนั้นกลับมา
ฉันนี้คงหมดคุณค่า จากคนที่เคยเข้มแข็ง
กลายเป็นเพียงคนเหงา ไม่มีแม้เรี่ยวแรง
เพราะรักเธอไม่เคยคิดแบ่ง ให้กับใคร

อยากทบทวนความรักระหว่างเรา
เป็นเพียงความเหงาใช่ไหม ?
อย่าเอ่ยว่ารักกัน ทั้งที่ยังไม่ลืมเขาออกจากใจ
อย่าบิดเบือนความจริงในใจ ว่ายังรักใครอีกคน

ทิ้งฉันไว้ตรงนี้....ตรงที่เดิม
อย่าเริ่มความรัก....เพราะความเหงา มันสับสน
ฉันไม่อยากรักใคร...ให้หัวใจของเธอต้องฝืนทน
อย่าเลือกฉัน..ปะชดคนบางคน...มันเจ็บปวดสิ้นดี

	วันนี้เธอบอกใครต่อใคร ว่าฉันเป็นแฟน
เป็นคนที่เธอเดินควงแขน ในตอนนี้
แต่หัวใจไม่ใช่ฉัน ทำแบบนั้นมันไม่ดี
ขอจากเธอในตอนนี้...ดีกว่าเห็นเธอคนดี...ตอนที่เขากลับมา