.. ใบไม้หล่นร่วงเปลี่ยนสี .. บทกวีร้อยพันตัวอักษร .. ถ่ายทอดความรักเป็นบทกลอน .. เป็นภาพสะท้อนความทรงจำ .. ยามลมหนาวพัดมา .. หัวใจอ่อนล้าสั่นไหว .. เพียงใบไม้ปลิดปลิวก็สะท้านหัวใจ .. รอเพียงเมื่อไหร่จะร่วงสู่ดิน .. สายลมหนาว ..ใบไม้เปลี่ยนสีในฤดูหนาว ..แสงดวงดาวซีดจางคืนเดือนหงาย ..แสงจันทร์กลบดาวให้หล่นร่วงลับลาไป ..ลมหนาวพัดใบไม้ให้ร่วงหล่นลงมา ..ฉันมองใบไม้ร่วงหล่นที่หน้าต่าง ..หล่นร่วงหมุนเคว้งคว้างแล้วพัดผ่านหาย ..ใบไม้สีแดงสดร่วงหล่นกระจาย ..เหมือนหัวใจฉันลอยหายร่วงหล่นประดับดิน ...หิมะขาว
27 ธันวาคม 2549 16:09 น. - comment id 640508
บางทีสายลมหนาวอาจทัให้เหงาจนแทบบ้าได้เหมือนกันะ
27 ธันวาคม 2549 23:32 น. - comment id 640753
หนาวนี้อุ่นแอบไอใต้ความรัก แล้วทายทักสายลมตามความเหมาะสม ลมไม่อาจพัดใจให้ตรอมตรม เพียงแต่ลมนำทางสร้างโศกา สวัสดีครับ ท่านสายลมหนาว&หิมะขาว
28 ธันวาคม 2549 08:44 น. - comment id 640859
..สวัสดีค่ะ .. เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย .. สายลมอาจทำให้เหงา ..แต่สายลมหนาว & หิมะขาว ...จะอยู่เป็นเพื่อนคุณเอง .............................................. ..ในอ้อมกอดของฉัน ..ยังพอมีไออุ่นให้คุณ ..ซบลงมาตรงนี้ ..ฉันจะกอดเธอไว้เอง ................................................. ขอบคุณคะที่แวะมา.......
28 ธันวาคม 2549 09:04 น. - comment id 640863
..สวัสดีค่ะ Whitewizard ..หนาวเนื้อห่มเนื้อคงหายหนาว ..หนาวใจห่มใจคงอุ่นสบาย .. ขอบคุณค่ะที่แวะมา