ส่วนเกิน

ก้อนเนื้อที่รักเธอ

ยืนอยู่คนเดียวอีกครั้งบนถนนเส้นเก่า
ข้างกายไม่มีเงาใครคนนั้น
เดินไปอย่างช้าๆท่ามกลางความเงียบงัน
ป้ายบอกทาง.ข้างหน้านั้น.คือถนนเศร้าใจ
รอบข้างเสียงใบไผ่ไหวสนั่น
ความกลัวเข้าครอบงำ.หวั่นไหว
สองข้างทางไม่มีคน.ไม่เหลือใคร
ไม่รู้จะเดินต่อไปยัง.ในใจ.ร้าวราน
อีกครั้ง.และอีกครั้งที่ถนนสายนี้
สุดท้ายก็ต้องเดินกลับมาทุกที.เช่นที่ผ่าน
หรือโลกนี้ไม่มีที่ให้ฉัน.อยู่อาศัยจึงให้ฉันทรมาน
ส่วนเกินของความรัก.ไม่มีค่าพอให้พบพาน รักแท้.จริงใจ
                  หรือว่าเราคือส่วนเกินของความรัก ที่ไม่มีทางได้รู้จักความสุขที่แท้จริง				
comments powered by Disqus
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    26 ธันวาคม 2549 04:11 น. - comment id 639823

    โอ้พรหมหนอ ขอชะตา ชี้กำหนด
    ใจคนคด ลดหลั่น น่าหวั่นไหว
    แม้นเรารัก เขาไม่รัก ช่างปวดใจ
    ช่างปะไร เขามิใช่ คู่แท้เรา
  • x

    26 ธันวาคม 2549 08:21 น. - comment id 639877

    บนถนนของคนเศร้าเหงาเป็นเพื่อน
    
    คนลบเลือนบิดเบือนรักคือตัวเขา
    
    แต่ก้อนเนื้อที่ยังรักคือหัวใจเรา
    
    บนทางเศร้าเขาหรือใครไหนจะแล...
    
    
    แต่พรุ่งนี้ยังมีหวังที่ยังรอ
    
    เขาไม่ง้อจะรอเล่าอย่าแยแส
    
    รักครั้งนั้นผ่านไปแล้วไยต้องแคร์
    
    หยุดพ่ายแพ้มันก็แค่เพียงสายลม
    
    1.gif1.gif
  • ธาราธาร(ไม่ได้ลอกอิน)

    30 ธันวาคม 2549 22:43 น. - comment id 641766

    ถึงแม้จะเป็นเพียงส่วนเกิน
    ก็ไม่เขินที่จะเดินไปข้างหน้า
    ส่วนเกินเล็ก ๆ ของโชคชะตา
    รอคนข้างหน้าที่ผ่านมาแวะดูหัวใจ..
    ...
    ซึ้ง ๆ อิอิอิ
  • แมงกุ๊ดจี่

    1 มกราคม 2550 01:44 น. - comment id 642097

    5.jpg

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน