...ฟังเสียงน้ำค้างกลางเขา กระซิบเบาเบากิ่งสน ส่งคำร่ำลายอดบน ร่วงหล่นอ้อยอิ่งร่ำไร ...กิ่งสนสะท้านใจหนาว หม่นเศร้าซึ้งซ่านสั่นไหว ลมเขาเจ้าร้ายเหลือใจ พริ้วไกวพรากใครจากเรา ...น้ำค้างซาบซึมจมหาย เสียงสั่งสุดท้ายคลายเหงา รอค่ำย่ำรุ่งลมเบา สองเราจักเจออีกครา ...สนเขาน้ำค้างยังอยู่ เคียงคู่เขาสูงอิงผา ไม่คล้ายใครเลยที่ลา เนิ่นนานนักหนาไม่เจอ --------------------------------------------------------------- จาก ชุมนุมคนรักเพชรพระอุมา