ดึกดื่นคืนหนาวดาวร้างฟ้า ฉันนั่งมองจันทราน้ำตาไหล หนาวเหลือเกินหนาวเหน็บเจ็บหัวใจ ไม่มีเหลือเผื่อใครในแววตา เมื่อได้ยินเขาเอ่ยคำน้ำตาร่วง แม้ว่าห่วงแสนห่วงเลิกห่วงหา เมื่อวันนี้คนที่รักมาจากลา เหมือนหมดแล้วเวลาลมหายใจ ก็ไม่ขอให้อยู่เพื่อรักกัน แต่ขอเวลาให้ฉันได้พูดคำสั้นๆก่อนได้ไหม คำว่าลาที่ทำให้ฉันรินน้ำตาจาหัวใจ เพราะรู้ว่าจากนี้ไปเธอไม่เหลือเยื่อใยให้อาวรณ์ ไม่จำเป็นต้องขุกเข่าร้องไห้ เมื่อวันนี้เธอจะไปจะลาก่อน ไม่มีคำพูดใดเพราะถึงอย่างไรก็ถูกตัดรอน ไม่จำเป็นต้องอ้อนวอนเพราะความอาทรไม่เคยมี แล้วจะมีความจำเป็นใดๆ ต่อให้ร้องจนหมดลมหายใจเธอก็จะไปจากที่นี่ บอกฉันหน่อยได้ไหมจะมีทางเลือกใดที่ฉันพอจะมี หรือจะต้องให้ฉันไปจากที่นี่ เพื่อเพิ่มคุณค่าให้คนๆนี้มีความสำคัญ
ไม้หอม 14 ธ.ค. 2549 16:54 น. - ID 96189 
789
1
0
15 ธันวาคม 2549 16:04 น. - comment id 636473
เจ็บจริงๆค่ะอารมณ์นี้ เคยเป็นค่ะ ยังไม่ยอมไปไหนเพราะใจรักเธอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
