14 ธันวาคม 2549 11:17 น. - comment id 636025
อยากนักจะหักใจให้ลืมเลือน เธอเป็นเหมือนเสาหลักปักใจฉัน แต่ที่เธอทิ้งกันไปในวันนั้น คงสักวันลืมได้หายจากใจ ถึงจักใช้เวลานานแค่ไหน แต่บอกใจให้ลืมเธอให้จงได้ ในเมื่อเธอทิ้งกันไปไม่ห่วงกัน จะไม่ฝันไม่จดจำให้ช้ำใจ
14 ธันวาคม 2549 14:32 น. - comment id 636107
สักวันจะลืมได้เอง แต่คิดว่าอยากจะลืม..นะคะ สมองมันไม่ยอมลืมแน่นอน ค่อยๆให้คุ้นกับความเจ็บช้ำที่มี สักวันคุณจะเบื่อกับการเศร้า ทุกข์ระทม อย่างตัวเป้.... ตอนนี้ดีขึ้นแล้วเบื่อกับการที่จะร้องไห้ทุกๆวันตลอด2เดือนเต็ม...สักวันฉันจะชิน เป็นกำลังใจค่ะ
18 ธันวาคม 2549 19:03 น. - comment id 637613
บางครั้งความรักที่ปวดร้าวในอดีตก็ถูกหล่อเลี้ยงด้วยความทรงจำที่เปี่ยมปิติ...คิดถึงเมื่อใดใจเป็นสุขลึกๆ..ดีใจที่ได้รักเธอ...แต่..ไม่เสียใจถึงแม้ว่าเธอจะมิได้รักเรา....อย่าอยากลืมเลยกิ่งอ้อจ๋า....