พบเธอครั้งแรกก็งั้นงั้น พบเจอทุกวันก็งี้งี้ แม้เคยพูดจาพาที ก็ไม่เห็นจะมีอะไร แม้บางครั้งออกจะรำคาญ ก็เธอชอบจุ้นจ้านอยู่ร่ำไป นิดนิดหน่อยหน่อยทำโวยวาย นี่ไม่ได้นั่นไม่ดีตีหน้าชัง พึ่งจะสำนึกได้ก็ตอนนี้ ก็ตอนที่มีคนเดินตามหลัง ตามติดชิดเธอให้พะวัง เหมือนดังถูกฝังทั้งเป็น มันเจ็บแปล๊บแปล๊บที่หัวใจ มันสับสนวุ่นวายหาใครเห็น เธอไปไหนเช้าสายบ่ายเย็น ทำไมไม่เห็นมาวุ่นวาย สับสนตัวเองอยู่เหมือนกัน ทั้งทั้งตอนแรกนั้นหาพิศมัย จะเป็นจะตายช่างปะไร มาสงสัยเอาเมื่อตอนเธอจรรี แท้จริงนี่หรือคือความรัก ดั่งศรปักเอาตอนเธอจรหนี คิดถึงเธอคิดถึงมากทุกนาที ถึงวจีคำสอนเมื่อก่อนลา แม้ยามกินกินไม่ได้ให้คิดถึง มองดาวดึงส์ที่เกลื่อนอยู่ฟากฟ้า นั่งนับดาวเป็นพันดวงห่วงทุกครา แม้หลับตาหาหลับใจให้พวังค์ เธอจะเป็นอย่างไรในตอนนี้ หวังเธอมีฉันบ้างดั่งความหลัง หรือเธอหมดศรัทธาด้วยท่าชัง ที่ฉันพลั้งเผลอไปในตอนเดิม คงจะหลอกตัวเองไม่ได้แล้ว คงคลาดแคล้วเป็นแน่หากไม่เสริม ฉันจะแย่งฉันจะขวางเพื่อทางเดิม ไม่ให้เขามาเติมความรักเธอ คงไม่สายไช่ไหมที่บอกรัก ให้ฉันได้ประจักษ์เถิดเธอเอ๋ย ฉันจะเป็นคนดีของทรามเซย ดุด่าว่าสอนเหมือนก่อนมา ฉันขอยอมเธอแล้วในทุกสิ่ง ด้วยใจจริงใจรักปรารนา ขอเพียงเธอยอมหวนกลับคืนมา โอ้เธอจ๋าฉันยอมแล้วยอมเพียงเธอ โอ้เธอจ๋าฉันรักแล้วรักเพียงเธอ โอ้เธอจ๋าอยากบอกว่า................ฉันรักเธอ
25 พฤศจิกายน 2549 21:00 น. - comment id 630990
ขอให้เธอยังรักคุณเหมือนเก่านะค่ะ และขอให้เธอกับคุณมาคืนดีกันเหมือนก่อนค่ะ
25 พฤศจิกายน 2549 21:56 น. - comment id 631005
อยากฟังซ้ำ คำที่เธอบอกฉัน คืนนี้จำได้ไหม.. ? บอกสิบอกว่าฮัก.. มันเว้าบ่ยากแม่นบ่.. บอกก่อนที่สิสวย.. วันนี้เจ้าบอกฮักข้อยแม่นบ่..? คิคิคิ....
27 พฤศจิกายน 2549 14:57 น. - comment id 631437
บอกสายไปเปล่าเนี้ย กลอนอ่านแล้วได้อารมณ์ตามเลย
28 พฤศจิกายน 2549 01:30 น. - comment id 631592
ขอขอบคุณผู้หญิงไร้เงาที่เป็นกำลังใจให้นะครับ ขอขอบคุณหลายๆชบาสีเหลืองที่บอกทางออกให้ แต่คำว่าฮักมันเว้ายากเติบหลายเด้อ ขอขอบคุณ คุณนพที่เผลอคล้อย แต่คำทุกคำที่เขียนไปมันออกมาจากใจจริงที่ทรมานมากของคนที่ไม่เคยรู้ใจตัวเองเลย
28 พฤศจิกายน 2549 11:43 น. - comment id 631687
เหมือนเพลงเทอน่ารำคาญเลย
17 มกราคม 2550 13:55 น. - comment id 646976
ขอให้โชคดีแล้วกัน