เหตุผลของเธอมากมายนัก..... จนฉันไม่อยากเข้าไปใกล้-ใกล้... เหมือนเธอหวงเวลา..ของเธอซะมากมาย... เอาไว้ใช้..แค่ในวงชีวิตเธอ.. ฉันทำได้..แค่ถอยออกมา... ด้วยความรู้สึกเจ็บปร่าเสมอ..... ต่อให้หลับตาทั้งสองข้าง.. ก็ยังมองเห็นใยบาง-บางในตัวเธอ.. ไม่ให้เพ้อ..เผลอฝัน..คอยกั้นกลาง.. วันนี้ความรู้สึกที่มี่..อาจจะน้อยลงไป... ที่เหลืออยู่ภายใน...มีเพียงแค่ความอ้างว้าง... แค่เธอฉุดรั้งกันขึ้นมา..แต่ทว่า..ไปไม่ถึงปลายทาง... แอบอุ่นได้แค่ความเปล่าร้าง..เดียวดาย....
18 พฤศจิกายน 2549 11:00 น. - comment id 628169
ใยบางๆนี่แหละคือตัวการสำคัญเลยค่ะ
18 พฤศจิกายน 2549 13:50 น. - comment id 628218
ใยบางบางเผื่อขวางเข้ากางกั้น ใยนั้นบางบางพลางจนใส ทำให้เข้าไม่ถึงซึ้งทรวงใน แต่คิดไปก้อดีที่มีใย...... ใสไปไม่น่ามอง ปิดนิดปิดหน่อยมีลุ้น ....................................