แหงนดูฟ้า..แล้วก้มหน้า..มองตัวฉัน เห็นเพียงความ..เงียบงัน..ที่สุดเหงา เรื่องของเรา..จบกันแบบ..ไม่ต้องเดา เป็นใครเขา..ก็ต้องรู้..จบเพราะใคร ................................................... อย่าพูดเลย..ว่าขอโทษ..ที่ต้องจาก รักเธอมาก..จึงไม่ยาก..ที่หวั่นไหว อยากให้รู้..ว่าขาดเธอ..เหมือนขาดใจ ดีเท่าไหร่..เธอก็ไป..ฉันรู้ดี .................................................... มองฟ้าคืน..นี้ดวงจันทร์..เด่นสง่า ดาวบนฟ้า..แลจำรัส..รัศมี ลมเรื่อยเรื่อย..เฉื่อยฉิว..กำลังดี ราตรีนี้..สุดจะเหงา..ยากเข้าใจ ................................................ ใกล้ถึงแล้ว..วันครบรอบ..เธอบอกจาก การไหลหลาก..ของน้ำตา..เริ่มรินไหล ร้องอีกแล้ว..ร้องทุกที..ที่ปวดใจ แล้วเมื่อไหร่..จะลืมได้..หนอใจเรา ................................................... นาฬิกา..ตีบอกว่า..เที่ยงคืนแล้ว คงไม่แคล้ว..ถึงเวลา..นั่งกอดเข่า เฝ้าร้องไห้..ฟังเสียงลม..พัดเบาเบา หริ่งหรีดเร้า..ให้เฝ้าหา..คนอาทรณ์ .................................................
4 พฤศจิกายน 2549 10:34 น. - comment id 623306
ถ้าหากเรามัวที่จะเสียใจกับเรื่องที่ผ่านมาเราก็จะไม่มีวันที่จะมีความสุกกับวันนี้เลย
4 พฤศจิกายน 2549 11:26 น. - comment id 623335
แหงนดูฟ้าดูดาว ดูต้น ดูใบไม้ ดูนาฬิกาทราย บอกเที่ยงแล้ว .....ทานข้าวดีกว่า
4 พฤศจิกายน 2549 12:15 น. - comment id 623350
ฮันแน่ฮันแน่ แอบยิ้มอยู่ช่ายม๊า ... เห็นนะ เห็นนะ ตะกี้ลมพัดหน้ากากเปิดให้เห็นหน้านิดนึง .. ไอ้เราว่าจะมาปลอบเฉย ๆ ... สงสัยต้องปลอบด้วยการพาไปเลี้ยงขนมละมั้งคะ .... จะได้เห็นหน้าชัด ชัด อิ อิ แวะมาแซวค่ะ
4 พฤศจิกายน 2549 15:27 น. - comment id 623408
ชอบมากเลยค่ะ