อยากละลายเป็นสายลม พรร่างพรมไปรอบกายเธอ พัดความหนาวในใจที่ทำให้น้ำตาไหลเอ่อ ห่มความอบอุ่นให้เธอด้วยแสงดาว เป็นละอองอ่อนโยนดังปุยนุ่น กระจายพัดความว้าวุ่นให้จางไปในไอหนาว อบอุ่นไอแสงจันทร์ลบคืนวันที่ปวดร้าว สมานบาดแผลร้ายให้จางเบาจนหายไป แปลงร่างเป็นฝนหยดเย็น ทุกซอกเร้นที่บีบเคล้นให้เธอหมองไหม้ จะแทรกซึมผ่านความแห้งแล้งแห่งทะเลทราย รดน้ำให้ดอกไม้ที่เฉาตายได้ฟื้นคืน