สิ้นวสันต์คิมเหมันต์เยือนเตือนใจเศร้า ยังคงเฝ้าคอยนับวันกลับหวน ยังคงหวังว่าใจไม่เรรวน ยังเฝ้าครวญเพลงพ้อรอเธอมา ลมผะแผ่วพัดพลิ้วสู่ทิวไม้ จนกิ่งไกวใบโยนโอนเอนหา เหมือนเสียงใครเพ้อพร่ำคำรจนา ข้ามเวลาล่วงสู่ฤดูกาล ฤดูผันวันผ่านนานนักแล้ว ไม่เห็นแววว่าจะกลับดั่งคำขาน ปล่อยให้หญิงทนท้อทรมาน โอ้ชายชาญไยหายลับกลับคืนคำ เสียงขลุ่ยครวญทวงถามถึงความหลัง ลืมหรือยังเพลงเก่าที่เราย้ำ ยังคงก้องหัวใจให้จดจำ ไม่ลืมคำสัญญาสักนาที ขลุ่ยยังคงครวญพ้อรอพี่อยู่ จะคงคอยเคียงคู่อยู่ที่นี่ ที่ที่รักที่ที่ร้างขวัญฤดี รอจนกว่าชีวีนี้มลาย
29 ตุลาคม 2549 00:39 น. - comment id 620702
ตอนนี้มันปลายฝนต้นหนาวเน้อน้องเน้อ .. มันเลยยังครึ่งๆ กลางๆ .. เด๋วเข้าหนาวเขาก็คงกลับมาเองจริงแหละ .. พี่กี้สำลักฝุ่น .. ดีใจที่มาเขียนงานให้อ่านซักกะที ..
29 ตุลาคม 2549 11:03 น. - comment id 620763
นะ เข้าเหมันต์ ลมหนาวพัดผ่าน ความหวังก็ยังคงมีอยู่ค่ะ ^_^
29 ตุลาคม 2549 19:53 น. - comment id 620857
เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้สมหวังนะคะ
29 ตุลาคม 2549 21:11 น. - comment id 620895
ลมหนาวมาพาใจให้ยิ่งเศร้า เหมือนความเหงาเคลียคลอรอมาหา คำสัญญาหนาวนี้พี่จะมา เพียงพบว่าแค่ความฝันมันไม่จริง
30 ตุลาคม 2549 13:24 น. - comment id 621125
ไม่ได้อ่านกลอนน้องจิ๊กนานเลยนะคะ หน้าหนาวแล้วสบายดีไหมเอ่ย